Bij onze contacten met Palestijnse patiënten komt steeds weer de wens naar voren om bij moeilijke gevallen hulp te vinden in Israël. Dat is om velerlei redenen niet altijd uitvoerbaar, een van die redenen is dat de naaste familieleden van de mogelijke patiënt niet op de zwarte lijst van de Israëlische autoriteiten mogen staan – veiligheid als strafmaatregel.
Nu is er een nieuwe reden bijgekomen: in reactie op grotere geschillen met Israël, waarbij het inhouden van belastinggelden door Israël als tegengewicht voor uitkeringen aan de naaste familie van sjahiedin (martelaren, bij ons: terroristen) een belangrijk rol speelt, is de Palestijnse Autoriteit sinds enkele maanden gestopt met het doen van betalingen voor opnames van Palestijnen in Israëlische ziekenhuizen. De PA meent dat de Israëlische ziekenhuizen voor behandelingen van Palestijnse patiënten te veel berekenen, in elk geval meer dan aan Israëli's, en de Palestijnen ook langer in het ziekenhuis houden, wat de kosten natuurlijk verhoogt. De PA heeft deze hele samenwerking enkele maanden geleden totaal stopgezet. De Palestijnse zieken moeten hun heil maar zoeken in Jordanië of Egypte.
Niet al deze bezwaren van de PA kan ik nagaan, en Israël weigert inzage of een audit door Palestijnse accountants toe te staan. Over de langere ziekenhuisopnamen kunnen we kort zijn: Israël biedt een uitstekende nazorg voor vele problemen die vroeger meerdere opnamedagen noodzakelijk zouden maken. In de bezette gebieden is die nazorg non-existent, en een verantwoordelijke arts zal zijn patiënt liever nog enkele dagen in het ziekenhuis houden tot hij op eigen benen kan staan.
Vorige week vond er een ongebruikelijke ontmoeting plaats in Ramallah tussen de vrij nieuwe Palestijnse premier Muhammad Shtayyeh en een afvaardiging van Physicians for Human Rights, bestaande uit directeur Ran Goldstein en enkele seniore leden. De bovengenoemde controverses werden uitvoerig besproken. Shtayyeh stelde voor om de Palestijnse ziekenhuizen te versterken en het peil van de medische zorg daar te verhogen door Israëlische artsen van onze organisatie voor korte periodes als vrijwilligers te laten werken, naast de lokale artsen, die zo een soort praktische nascholing krijgen. Dat spaart zeker geld en lost sommige nijpende problemen op. Klinkt heel goed, maar of ik zelf zover wil gaan, weet ik nog niet. Mogelijk wel een avontuur - waarschijnlijk is er meer behoefte aan ervaren chirurgen dan aan eenvoudige internisten. Ik houd u op de hoogte.
U kunt hier meer lezen over dit bezoek.
