Aparter?

Eldad Kisch

vrijdag 14 januari 2022

Bijna zeven jaar geleden schreef ik voor Crescas een column onder de titel ‘Apartheid’, dus dat woord was al bezet. Let op de aardige beeldspraak. Bij nalezen van dat schriftuur vind ik mezelf nogal vergoelijkend: ja, in de bezette gebieden is het natuurlijk geen vraag – daar is totale apartheid, maar ik geef wel aan dat Arabieren binnen Israël goed vertegenwoordigd zijn op universiteiten, en rustig tussen de Joden circuleren. Ook in de medische wereld is de samenwerking prima, en worden de Arabische artsen en verplegers zeer gewaardeerd. Dit alles is nog net zo waar als zeven jaar geleden.

Het onderwerp ‘apartheid’ is nu weer aan de orde gesteld in het buitenland, en daar ook eigenlijk nooit van de agenda verdwenen. Zijn wij binnen Israël een apartheidsstaat?

Je hoeft op het vliegveld Ben Gurion maar in de rij te staan achter een Arabische Israëli. De controleurs van de paspoorten zien het meteen, en na lange ondervraging en oponthoud (dan maar een andere rij kiezen als je beseft achter die persoon te staan?) wordt hij of zij meegenomen naar een apart kamertje, om nog eens extra aan de tand te worden gevoeld en mogelijk een body search te ondergaan.

Het is waarschijnlijk geen pretje om een Arabische Israëli te zijn, vis-a-vis de autoriteiten, hoewel, onze Arabieren gaat het economisch gezien voor de wind, en in geen van de Arabische landen hebben ze het zo goed als hier.

De misdaadcijfers en het aantal moorden in de Arabische sector liggen aanzienlijk hoger dan onder de Joodse bevolking. Er wordt daar nu wel een beetje aan gewerkt door de huidige regering. Zonder veel succes overigens. Is de reden een andere mentaliteit? De familie-eer? Zou wel eens kunnen. Er zijn daar ook verbazend veel wapens, merendeels illegaal. Er is geen vertrouwen in de politie. Terecht? Zeker is dat er niet genoeg Arabische politieagenten zijn in Arabische steden. Zou dat als heulen met de vijand worden gezien? Hoe het ook zij, daardoor worden de misdaden onder de Arabische bevolking (zonder een Joodse accent) met weinig enthousiasme opgelost, of helemaal niet. Ligt dat aan onvoldoende medewerking van en informatie uit de burgerij?

Ik moet mijn antwoord op de vraag over apartheid binnen Israël toch een beetje open laten. Het lijkt er soms wel op, maar we zijn echt niet te vergelijken met het oude Zuid-Afrika. Er is geen officiële politiek van discriminatie; de facto gebeurt het wel degelijk. En toch zit er nu zelfs een Arabier in onze regeringscoalitie.

Hoe dan ook, geen Arabier wil hier weg, zeker niet naar een Arabisch buurland, hoogstens naar Amerika.

Noot van de redactie (in overleg)
Het interessante is dat Israëli’s het in de regel hebben over Aravim wanneer zij spreken over Palestijnse Israëli's, de term Falastinim – Palestijnen dus – zou meteen een politieke lading hebben en slaat voor Israëli’s eigenlijk alleen op Palestijnen buiten Israël.

7 + 1 = ?
Ik citeer even uit Lucas Catherine: Palestina "Israël is niet de staat van zijn inwoners, maar een Joodse staat en daarom wordt er een onderscheid gemaakt tussen staatsburgerschap en nationaliteit. De Palestijnen die niet werden verdreven bezitten wel het staatsburgerschap, maar niet de nationaliteit want er bestaat alleen een Joodse nationaliteit. Binnen Israël wordt de basisinfrastructuur – land, water, openbare werken, enz., - niet alleen door de staat beheerd, maar ook door de Nationale (zionistische) Instellingen. De staat (regering) werkt voor alle staatsburgers, maar de Nationale Instellingen alleen voor Joodse waardoor de Joodse infrastructuur een dubbele financiering heeft en daardoor veel beter geoutilleerd is: • Onderwijs: de Palestijnen hebben geen eigen, Arabische universiteit waardoor het aantal hoogopgeleiden ook lager is dan bij de Joden. Het analfabetisme ligt zelfs driemaal hoger dan bij de Joden, • Werk: het werkloosheidspercentage is een stuk hoger dan bij de Joden. Meer dan een derde van de Palestijnen leeft van een minimumloon of in armoede waardoor de criminaliteitscijfers hoger zijn, • Gezondheidszorg: Israël besteedt slecht 2 procent van het gezondheidsbudget aan de Palestijnen, terwijl zij 20 procent van de bevolking uitmaken. Hierdoor is de kindersterfte vier keer hoger, • Gemeentepolitiek: een Joodse stad heeft gemiddeld vijf keer meer gemeentepersoneel dan een Palestijnse stad met evenveel inwoners. Elke Palestijnse stad of dorp heeft huisvestingsproblemen omdat grote delen van het grondgebied werden onteigend. • Water: van het water gaat 98 procent naar de steden en kibboetsiem en slechts 2,1 procent naar Palestijnse gezinnen. Uit het Meer van Galilea wordt water in een grote pijpleiding gepompt die door heel Israël naar de Negev loopt. Wat opvalt als je de kaart van de pijpleiding ziet, is dat er haast geen aftakkingen zijn voor de Palestijnse dorpen die er langs liggen. In de gemengde steden – Lydda, Ramla, Akka, Jaffa en Haifa - wonen de Palestijnen in aparte krottenwijken. Verder zijn er 123 erkende dorpen die vooral in Galilea liggen en in een smalle strook langs de grens met de Westoever tussen Caesarea en Tel Aviv. In heel noordelijk Israël vormen de Palestijnen de meerderheid van de bevolking en ook in het district Akka maken zij 70 procent van de bevolking uit. De gemengde steden hebben aparte Arabische wijken die er meer verloederd uitzien dan een Joodse wijk. De inwoners kunnen hun eigen woning niet onderhouden omdat ze meestal werkloos zijn, maar ook omdat meer dan 60 procent van de huizen eigendom is van de Joodse staat, geconfisqueerd van ‘afwezige’ Palestijnse eigenaars. In tegenstelling tot de inwoners van de Arabische dorpen hebben zij ook geen vat op de situatie omdat ze afhankelijk zijn van de Joodse gemeentebesturen. Verder doet een gemeentebestuur er alles aan om die wijken te verjoodsen door er nieuwe, arme immigranten te huisvesten." Klopt dit?
Een goed artikel ,dat een uitleg geeft over de integratie van de Israelsche Arabieren in de Israelische samenleving en dat er nog veel te doen is om om deze situatie te verbeteren.
De reactie van Anat, met getallen die van ernstige achteruitstelling spreken, heb ik niet puntsgewijs gecontroleerd, maar haar bedoeling is duidelijk. Zeer in het kort zijn daar mogelijk andere redenen voor aan te geven dan discriminatie, b.v. zelfgekozen afzondering. Dat is ook het geval bij de nogal met de Arabieren vergelijkbare orthodoxe minderheid. Die willen wel flink uit de regeringsruif mee-eten, maar niets inbrengen. Een mooi voorbeeld is de vaccinatiegraad tegen corona. Apartheid? Onzin, zelfverkozen!
Sorry, late reactie, maar ik zie het nu pas. Ik snap niet goed wat u bedoelt met "haar bedoeling is duidelijk". Dat klinkt alsof ik Israël van apartheid beschuldig, terwijl ik juist de vraag stel of datgene wat deze auteur beweert, klopt. Ik ben niet degene die Israël van apartheid beschuldigt, maar Lucas Cathérine en omdat ik niet in Israël woon (maar er voor corona wel vaak kwam, echter nooit in Arabische steden/dorpen) kan ik het ook niet verifiëren. En daarom had ik gehoopt dat u dat wel kon. Ik stelde mijn vraag met de beste bedoelingen.
voor Anat, Een klein misverstand. Je gegevens zijn waarschijnlijk grotendeels juist, Een voorbeeld: in het Arabische stadje Tybe wordt er zo weinig belasting betaald, dat de gemeente zich niet kan permitteren vuil op te halen. Je kunt je de resulataten verder wel voorstellen. Er wordt daardoor niet meer belasting betaald, maar vies is het wel. Het ligt allemaal ingewikkelder dan je zo zou denken.

Columns 2024

Columns 2023

Columns 2022

Columns 2021

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.