Ik schaam me persoonlijk als arts en als mens voor het verhaal van dr. Mahajna, een Palestijn in opleiding bij het beroemde Hadassah ziekenhuis in Jeruzalem, die op zijn afdeling koekjes of chocolaatjes verdeelde in een kamer met drie patiënten, van wie één een Palestijnse gevangene was.
Dr Mahajna werd door zijn omgeving – artsen en verplegers van het Hadassah – voor zijn daad een vijand van Israël genoemd, en uitgekotst. Als gevolg van deze hetze werd hij voor twee maanden geschorst door de directie van het ziekenhuis wegens “heulen met de vijand”! Deze beschuldiging was niet gefundeerd en heeft een racistisch reukje.
Ik zou me niet anders hebben gedragen tegenover mijn patiënten. En daarbij voeg ik ter overweging de eed van Hippocrates, dat wij artsen een ieder gelijkelijk behandelen, vriend of vijand! Wie in Israël geneeskunde heeft gestudeerd, beëindigt zijn studie met de eed van Maimonides, die net als die van Hippocrates vol met goede bedoelingen zit.
Gelukkig is dit onjuiste en veroordelende gedrag van de ziekenhuisdirectie nu rechtgezet, mede dankzij actieve input van onze organisatie van artsen, Physicians for Human Rights – Israel.
Wat mij hindert, is hoe de politiek onze maatschappij vervormt, verdeelt en schaadt. Met praatjes, en ongefundeerde meningen.
Dr. Mahajna is weer terug op zijn afdeling, aan het werk. Hoeveel schade is er aangericht in de menselijke en werkverhoudingen, hoeveel vertrouwen is er geschaad?
Afgelopen zaterdagavond waren wij (vrouw, kinderen, neven en nichten) aanwezig op een grote demonstratie om de democratie in Israël te redden. Dit was al de derde zaterdag met grote opkomst. Het aantal deelnemers in Tel Aviv werd geschat, met behulp van meerdere drones, op meer dan 130.000 demonstranten. Ik verzeker jullie dat het vol was, en de mensen bleven maar toestromen. Bijna beangstigend.
