De nieuwe regering is er dus eindelijk, na vallen en opstaan. Dat onderwerp laat ik voor behandeling over aan mijn vriend Salomon Bouman. Het gebruikte excuus is de corona-epidemie en dat een onvermijdelijke, volgende verkiezing ook vele miljoenen zou kosten.
De coronapandemie veroorzaakt veel economische ellende, en ook binnenshuis laat hij ons niet koud; er zijn meer huiselijke conflicten, zonder werk, met al die mensen om je heen. Het leidt tot ruzies en erger, zodat het aantal moorden op vrouwen stijgt. Ook de verwijten over alles wat er mis is gelopen in de besluitvorming om de crisis in te dammen komen aardig op gang, mede tegen personen die het nu niet meer voor het zeggen hebben. Het komt er op neer dat de ouderen meteen hadden moeten worden beschut en afgezonderd – dat was al duidelijk uit de vroege Chinese ervaringen – en dat het ontwrichten van de hele economie, met alle desastreuze gevolgen van dien, al vanaf het begin overbodig was.
Maar ik wil het hebben over twee vooraanstaande politici, beiden Yaïr genaamd. De eerste is Yaïr Lapid, van wie ik geen bewonderaar van ben. Hij was terecht boos over het verraad van Gantz, met wie hij in zijn politieke partij samen ging, toen die laatste zich opeens opstelde als de poedel van Netanjahoe. Hij, Lapid, heeft zich bij die stap keurig gedragen en deed niet mee met deze overloperij. Tot zover in orde, en hij is nu de leider van de oppositie.
Echter, wat later liet hij zich verleiden tot de kinderachtige en wraakzuchtige uitspraak dat hij tegen zal stemmen als Gantz over anderhalf jaar aan de beurt is om te 'rouleren' en premier te worden. Ik zou hem willen zeggen: maak je geen zorgen! Tegen die tijd heeft Netanjahoe andere noten op zijn zang, bijvoorbeeld de Likoed uit de regering nemen, de Knesset ontbinden en nieuwe verkiezingen uitschrijven. Gantz heeft geen schijn van kans meer; zijn partij is na zijn "verraad aan zijn kiezers" – hij zou immers nooit met Netanjahoe samen optrekken – en na de breuk met Lapid een splinter geworden, en Netanjahoe wint zonder enige inspanning en zonder moeite de eerste plaats, tenzij … hij tegen die tijd veroordeeld is. Dat zit er wel zeer beperkt in.
Nu de tweede Yaïr, de zoon van Netanjahoe. Hij schijnt het oor van zijn vader te hebben met zijn extreme politieke meningen, en zijn antipathieke tweets. Hij geniet de volledige steun van zijn moeder. Let op deze jongeman, hij zal het nog ver brengen.
Een mooi intermezzo: zoals u, trouwe lezers van mijn columns, weet, moeten de Palestijnen in de bezette gebieden voor ongeveer elke beweging buitenshuis een permit halen bij de militaire autoriteiten. Aangezien de desbetreffende kantoren nu zo vaak dicht zijn, is er als tegemoetkoming een service ingesteld dat die permit ook per mobiele telefoon te verkrijgen is. U zult nu juichen: vooruitgang! Maar niet heus. Het blijkt dat de totale inhoud van de telefoon bij die gelegenheid wordt overgeheveld naar onze immer alerte geheime dienst, en alle gangen van de Palestijn voortaan worden gevolgd in naam van de allesomvattende 'security'. Een van onze Israëlische mensenrechtenorganisaties heeft hierover protest aangetekend bij de militaire bezetter en daarna bij de Hoge Raad. Ze hebben gelijk gekregen en de militairen zullen hun leven beteren. Daar zet ik maar een vraagteken bij.
En nu mijn dokters. Tot mijn spijt ligt het werk van Physicians for Human Rights bijna stil. De polikliniek voor buitenlandse werkers in Jaffa functioneert wel zoals gebruikelijk, maar onze wekelijkse medische bezoeken aan de Palestijnen op de bezette Westelijke Jordaanoever zijn al twee maanden opgeschort, want Israëli's mogen de Groene Lijn niet over. Wat er wel nog kan, is aldaar hulp bieden met onze rijdende apotheek, want er blijkt een schrijnend tekort aan geneesmiddelen te zijn ontstaan door opgemaakte voorraden bij de Palestijnse autoriteiten en gebrek aan geld bij de patiënten. Onze apotheek is kennelijk toch nog welkom over de grens. En een zending medisch materiaal, met maskers en beademingsapparatuur, werd tijdens deze periode van corona in de Gazastrook met succes afgeleverd.
Ons eigen leven begint ook wat socialer te verlopen met steeds minder beperkingen, en we maken al een paar dagen een vermoeiende hittegolf mee met temperaturen boven de 40 graden Celsius.
