Zaterdagavond is hier de tijd voor demonstraties. We dachten het nu juist eens kalm aan te doen, zo voor de Pesachweek, maar deze speciale demonstratie wilden we niet missen: de demonstratie om voor eens en altijd de deportaties van Afrikaanse vluchtelingen te beëindigen.
Omdat je niet echt in die buurt van Tel Aviv kunt parkeren, stonden we een heel eind verderop (waar je ook nauwelijks plaats kunt vinden) en zodoende hadden we nog een lange wandeling te maken naar ons einddoel. Zo kwamen we toevallig langs een andere demonstratie, op het Habima-plein. Die loopt al maanden elke zaterdagavond; ik wist niet eens dat die nog steeds doorging. Het komt al lang niet meer in de krant, dus het bestaat niet echt. Alles tegen de algemene corruptie van de regering van Bibi Netanjahoe, met de slogans: “Stop de corruptie!” en “Bibi naar huis!”. Daar waren we ook al eens eerder geweest, en de aantallen aanwezigen, dit keer enkele honderden, slinken dan ook wel zo langzamerhand. Vermoeidheid van het materiaal.
Maar voort ging de reis, want we moesten naar het Rabinplein, naar de grote demonstratie tegen de deportatie. Daar was het inderdaad heel wat voller, volgens verschillende schattingen tussen de 20.000 en 25.000 deelnemers. Het plein is groot, en er was plaats voor veel meer mensen, maar het was toch geen slechte opkomst. Er waren ditmaal veel Afrikaanse vluchtelingen onder de aanwezigen. De demonstratie was mede door die belanghebbenden zelf georganiseerd, samen met de verschillende hulporganisaties. Opvallend was de afwezigheid van de linkse politici – rechts is nooit sterk in dit soort zaken, een understatement.
Interessant is de leuze “Zuid Tel Aviv is tegen deportatie”. Ik heb daar mijn twijfels over. Zeker is dat de oorspronkelijke bewoners van zuid Tel Aviv, een buurt die nooit erg ontwikkeld is door het stadsbestuur, en waar nu zovele vluchtelingen samenscholen zonder werkvergunning en zonder sociale voorzieningen, deze ongenode gasten graag zien vertrekken. Me dunkt dat ze het beste met deze mensen voor hebben, als het maar niet in hun achtertuintje is. Ik zie het meeste in evenredige verspreiding van deze mensen over heel Israël, inclusief de kibboetsiem. Natuurlijk mét werkvergunningen en sociale voorzieningen.
Deze mensen zijn bereid te werken, en kunnen bijdragen aan de gemeenschap in Israël.
Al eerder leek het of ons Hooggerechtshof de deportaties voor sommige groepen zou kunnen voorkomen, of ten minste zou weten te verschuiven naar een later tijdstip. Het is niet duidelijk of de regering zich laat afhouden van haar snode plannen, die officieel op 1 april met volle kracht zouden beginnen, ondanks deze remmende uitspraken.
Toch schijnt er iets af te brokkelen van de plannen tot deportatie: Haaretz meldt zojuist dat naast degenen afkomstig uit Darfur, waar een soort genocide heeft plaatsgevonden, nu om dezelfde reden ook een paar honderd vluchtelingen uit het Nuba-gebergte in aanmerking komen voor politiek asiel.
Dit is een mooie gelegenheid om u allen een genoeglijke Pesachweek te wensen.
