"Hoe zie jij de BDS?" wordt mij wel gevraagd, alsof ik de grote expert ben op dat gebied. Ik houd me weliswaar bezig met een zeer bescheiden poging tot toenadering tussen de twee partijen in ons kleine wereldje, maar dat geeft mijn politieke mening nauwelijks enige toegevoegde waarde.
Ik moet altijd even denken voor ik die S kan plaatsen. Boycot, juist, en Divestment, o ja, dat pak ik ook nog, en dan, daar komt het weer boven, natuurlijk, jazeker: Sanctions. We krijgen altijd meteen te horen 'wat moeten ze toch steeds met Israël? Er zijn veel ergere boosdoeners!' Dat is vast wel waar, en heel vervelend dat wij altijd onder een vergrootglas bekeken worden, maar ik heb toevallig met Israël te doen, dus daar moet ik me in verdiepen, of het me bevalt of niet. Dan wordt het regionale geschil in ons kleine landje voorgesteld alsof de hele wereldvrede daarvan afhangt. Dat is natuurlijk totale onzin. Wie maar iets begrijpt van het Midden-Oosten, ziet heel duidelijk dat hier veel ernstiger en veel ingrijpender ontwikkelingen aan de gang zijn, zoals 'Arabische Lentes', waar Israël in werkelijkheid niets mee te maken heeft.
Dan rijst er een tweede punt op. Sommige kenners wijzen op de boycot van Zuid-Afrika, destijds, en bewieroken het succes dat aldaar behaald is. Dat wordt dan weer snel tegengesproken door andere geleerden, die de rol van de boycot op het eindresultaat miniseren. Dat laat ik ook maar even rusten.
Israël verricht met de bezetting van de Palestijnen daden die niet tot in lengte van dagen kunnen duren. Het overheersen van een ander volk is onacceptabel voor het onderdrukte volk, ongezond voor de geestelijke gezondheid van de onderdrukkers, en zal nooit zonder protest kunnen voortduren, tenzij je het onderdrukte volk totaal verdrijft of vernietigt.
Het ziet er niet naar uit dat Israël zelf de wil of de kracht heeft om hier een redelijke oplossing te vinden. Het gaat eigenlijk allemaal heel goed, vinden onze leiders. De oplossing zal van buiten moeten komen. De vraag is of BDS het antwoord geeft. BDS valt in twee delen uiteen: economisch en moreel. Dat laatste speelt zich dan af op academisch niveau. Mogelijk ook op sportief terrein, maar dat ligt minder in mijn blikveld. Ik heb het hier in eerste instantie over BDS gericht tegen de settlements en hun economie, en nog niet over BDS tegen Israël zelf. Als je de industrieën op de bezette Westelijke Jordaanoever aanpakt, moet je eerst door het rookgordijn kijken waar ze inderdaad werkelijk gevestigd zijn. Dat is vrij makkelijk met een beetje goede wil, zie ‘Who Profits’. En als de acties dan de boosdoeners uit de bezette gebieden weg krijgen, dan rijst meteen het probleem op dat een groot aantal werknemende Palestijnen de dupe gaat worden van het wegtrekken van Israëlische werkgevers uit die regionen. Veel ander werk is daar niet, en wat onder Palestijns beheer mondjesmaat voor werk ter beschikking staat, wordt nog slechter betaald. Het is wel zeker dat die gedupeerde Palestijnse werknemers niet allemaal werkgelegenheid zullen krijgen in Israël, al is het alleen om de wereld te laten zien wie ze treffen met hun BDS!
Dan hebben we de academische boycot. De enkele Israëlische academische instellingen die op de Westelijke Oever voorbij de Groene Lijn fungeren, zijn van mineur belang. Een academische boycot zou zich moeten richten op de universitaire instellingen binnen Israël. Juist bij de universitaire staf bevinden zich denkende mensen 'met hun hart op de juiste plaats', dus daar is de boycot mogelijk precies misgericht. Daar staat tegenover dat de universiteiten zeker ook werk voor het Israëlische leger doen, dus misschien zou een boycot meer doelgericht kunnen worden. Dat maakt het natuurlijk wel weer veel ingewikkelder.
Het is duidelijk dat ik op grond van al deze overwegingen nogal wankelmoedig tegenover de BDS sta. Israël mag best op de vingers getikt worden, en hard ook. Ik weet gewoon niet of dit de juiste manier is.
Nog even iets anders: de journalist Muhammad al-Qiq heeft na 93 dagen zijn hongerstaking tegen zijn administratieve hechtenis beëindigd, nadat er een zekere verkorting in die periode is toegezegd. Hij heeft deze ronde dus overleefd, en is nu uit het nieuws verdwenen. We hopen dat hij weer overeind krabbelt en totaal herstelt van deze krachtmeting.
