De vraagstelling dit maal was of de wereldwijde aanwezigheid van het Internet enige invloed heeft gehad op de dichtaders van de ontelbare lezers.

Waar beter te rade gaan dan bij Google? Welnu, dat wordt dan een tegenvaller van enorme proporties. Tot 2010 is er nog wel eens wat speculatiefs verschenen. Het meest voorkomend waren humoristische volgelingen van bekende dichters. Een aantal satires.

Een van de meningen die ik opdiepte zegt dat poëzie bedoeld is om te horen of eventueel te declameren. Niet om in stilte op je computer te genieten. Het aantal treffers op de sites die zich specialiseerden in poëzie bleef een fractie van de groei van dit medium. Enkele sites die ik vond hadden hun inhoud niet vernieuwd sinds 2019.

Het enige aardige dat ik aantrof, was een citaat van Mary McGray: “ … technocrats do not read much traditional poetry, and paper-poets do not understand technology.”

Hier zullen we het mee moeten doen. Het is kennelijk een ander soort mensen, die poëten.