Er is na al die maanden van pandemie nog steeds onduidelijkheid welke maatregelen hadden moeten worden getroffen om de te verwachten ellende te verzachten. Een van de omstreden begrippen is de 'groepsimmuniteit', dat is het punt waarop zoveel burgers in aanraking zijn geweest met Covid-19 (inclusief de sterfte bij de meest gevoelige groep) dat de meerderheid immuun is, en het virus niet voldoende gevoelige personen meer vindt om zich voort te planten en stilletjes weg sluipt naar nieuwe jachtgronden. De geleerden zijn het er in principe wel over eens dat het verschijnsel bestaat, maar er blijven enorme verschillen van inzicht. Om die immuniteit te bereiken moet je dus aanvankelijk de ziekte laten rondgaan, met alle gevolgen van dien.
De beschikbare getallen zijn voor velerlei uitleg vatbaar; er zijn altijd en in alle landen veel meer contacten dan duidelijke zieken. Die contacten zijn moeilijk te volgen, mede wegens gebrek aan medewerking van de aangetaste personen. Ook de sterfte na het virus is niet eenduidig. Ging de patiënt dood aan zijn hartaanval, toen hij toevallig ook wat snotterig was door het virus? Onder welke rubriek wordt zijn hoofdoorzaak van overlijden geregistreerd?
Om immuniteit van de kudde te bereiken wordt een immuniteit van zeventig procent van de bevolking noodzakelijk geacht. Daar zijn we nog lang niet – als die getallen überhaupt ooit bekend zullen worden. Zelfs Zweden, dat nu als schoolvoorbeeld van geslaagde groepsimmuniteit wordt aangehaald, zit rond de dertig procent berekende besmettingen, en er is veel twijfel of het succes van Zweden, dat vanaf het begin van de pandemie bijna geen enkele beperking heeft doorgevoerd, maar waar de burgers zelf zeer oppassend en voorzichtig waren, wel kan worden toegeschreven aan groepsimmuniteit. Dit succes van de Zweden is ten koste gegaan van een initiële hoge sterfte aan corona, veel hoger dan in de Scandinavische buurlanden. Maar de tweede golf lijken ze mooi te vermijden. Dit is dus eigenlijk een heel moeilijke berekening van kost/baat en het gaat over mensenlevens. Met hun terughoudende benadering van de situatie is het gelukt de Zweedse economie nauwelijks te schaden. Geen eenvoudige beslissing, zelfs niet voor een functionele regering, laat staan bij de verwarde en tegenstrijdige houding van hogerhand hier.
Zijdelings verband met dit zacht medische gedeelte houdt het politieke gevolg van de verscherpte lockdown alhier, die op 25 september is ingegaan. Dan zullen de protestdemonstraties, die in hun veertiende week zitten, misschien wel sterk beperkt worden door de politie. Daarom werd door de organisatoren bepaald dat er, in plaats van in het weekeinde van Jom Kipoer, vast op donderdag 24 september zou worden gedemonstreerd, en wel binnen de voorwaarden van de ‘oude’, nogal losse lockdown.
De opkomst met de zwarte vlaggen op ons verkeerspunt was wel heel miniem, maar gelukkig was er nog een mooie vertoning van kracht in Jeruzalem. Mijn voorspelling dat het Netanjahoe gaat lukken de demonstraties te smoren, is even uitgesteld. Hij had het plan opgevat om gezien de huidige situatie de noodtoestand af te kondigen. Binnen die wet kunnen de demonstraties worden verboden. Dit ging zelfs Gantz met zijn partij Blauw-Wit te ver. Heeft de man toch een ruggengraat? Het gevaar is nog niet geweken, want de pogingen om voor dit boze plan een meerderheid te vinden zijn nog lang niet opgegeven. In elk geval werd er op zaterdagavond overal toch met veel animo gedemonstreerd. Een mooie leuze van mijn kleindochter bij een van die demonstraties: "Wat stinkt, moet worden vervangen", met een plaatje van een vuile luier, had veel succes.
Net voor, of meteen na Jom Kipoer komt die antidemocratische wet er mogelijk tóch door, met de hakken over de sloot. Bij die beslissing komt het zwaaien met de corona-ellende mooi van pas. Wordt vervolgd. Laatste nieuws: nee, de protesten worden wel weer iets ingeperkt, maar het is Bibi niet gelukt ze te verbieden.
Het vaandel met de tekst CrimeMinister is nu eindelijk, na vele weken ongestoord onze ingang gesierd te hebben, van zijn paal afgerukt door een politieke tegenstander. Vlug door Annelien liefdevol hersteld en weer opgehangen.
Ik eindig met een kort en ontroerend gedicht van Jehoeda Amichai:
Ik spreid Jom Kipoer
over het hele jaar.
Druiven rijpen in hun seizoen
maar hoe kunnen zonden en hun vergiffenis
rijpen in één dag?
