Waarheen?

Eldad Kisch

vrijdag 10 november 2023

Een ‘mooi’ verhaal over Hamas: toen enkele bezorgde Gazanen verzochten om te mogen schuilen in de tunnels onder hun huis voor de hevige bombardementen van Israël, kregen ze als antwoord: nee, die zijn voor ons. Jullie zijn vluchtelingen – wend je maar tot UNWRA. Die zijn niet gewend schuilkelders te bouwen.

Dat antwoord is representatief voor de houding van de Hamas en hun zogenaamde regering tegenover hun onderdanen in Gaza. En daar moeten wij een overeenkomst mee sluiten? Daaraan mag wel worden toegevoegd dat Israël Hamas in zijn ontstaan altijd heeft gesteund als tegenhanger voor Arafat en zijn PLO.

Het is voor een weldenkend mens duidelijk dat het onderdrukken van een ander volk op de lange duur geen productieve houding is. Wij moeten de Palestijnen hun eigen weg laten gaan, misschien met voorlopig toezicht op hun bewapening. Een bufferzone over het hele grensgebied van Gaza, bemand door VN-troepen, kan ook geen kwaad, hoewel dat in Libanon geen onverdeeld succes is geworden.

En dan komt als hoofdpunt dat er een levensvatbare economie moet komen in dit samengepakte gebied van ruim twee miljoen mensen. Vooral het opzetten van industrieën is van belang, in samenwerking tussen Israël, Palestijnen en andere industriële mogendheden, zoals de VS. Zodat zij zichzelf kunnen bedruipen, zonder toelages voor nietsdoen – daar moeten de Arabische broeders maar voor zorgen.

De Palestijnen moeten hun eigen weg gaan, liefst met een nieuwe regering zonder Hamas. Of is dat te veel gevraagd? En hoe ze dat willen combineren met de Westelijke Jordaanoever, moeten ze zelf maar weten. Wij zullen zeker een deel van onze – gedeeltelijk illegale – nederzettingen op de westelijke oever, die helemaal los staan van Israël, moeten ontruimen. Pijnlijk en duur, maar als wij ons vrijmaken van de last van de bezetting, mag daar best wel iets tegenover staan.

Wij moeten onze handen aftrekken van deze niet te winnen warboel, onder de eerder genoemde voorwaarden, en de Palestijnen in hun eigen sop gaar laten koken.

Veel vrienden vragen of Netanjahoe de politieke en persoonlijke schande van 7 oktober kan overleven. Eigenlijk denk ik van wel – deze gladde aal zal voldoende schuldigen vinden. Er circuleert al een hele complottheorie, waarin hoge legerofficieren de hoofdrol spelen. Sommigen van hen hebben in alle oprechtheid al hun schuld bekend aan de volledige onvoorbereidheid op de inval van Hamas. Als Netanjahoe de gijzelaars zonder al te veel leed naar huis weet te brengen, is er helemaal geen vuiltje aan de lucht. Het hangt mede af van de samenstelling van de twee onderzoekscommissies die worden opgezet. Waarom twee? Om het leger te scheiden van de politici!?

Op het Israëlische nieuws, waar we niet veel informatie van krijgen, mogelijk om de vijand in het duister te laten waar de raketten vallen en waar we precies mee bezig zijn, verschijnt onze oh zo bewonderde premier dagelijks. Alles wat Netanjahoe zegt is peptalk: we zullen overwinnen.

En ten slotte: hoe is de sympathie in de wereld zo snel teruggedraaid naar de Palestijnen? Daar is de niet geringe onderlaag van antisemitisme vast deels schuld aan. Wij horen nu al uit Nederland onaangename berichten over bezorgdheid en angst dat dit verschijnsel de verkeerde kant op gaat.

7 + 2 = ?
Ben bang dat je gelijk krijgt, Eldad.
In Nederland komen iedere dag beelden van rouwende Gazaanse moeders met hun kinderen, vrouwen met hun dode echtegenoten en gewonde kinderen op de buis en met grote foro's in de meeste kranten. Nauwelijks meer berichten over de trauma's van de bewoners in de 'Gaza-enveloppe'. Foto's van demonstraties tegen Israel, waar de leuze 'Palestine will be free from the river to the sea' wordt aangeheven, en radiodebatten of dit nou een antisemitische leuze is of niet. Mede door de bloedige beelden uit Gaza heeft de publieke opinie zich snel tegen Israel gekeerd. Dat er intussen nog steeds vanuit Gaza raketten op Israel vielen, werd weggelaten. Ik ben er twee maanden geweest. Terug in Israel is het ongeveer het omgekeerde,: alles gaat nu, terecht, om de terugkeer van de gegijzelden, de beelden zijn van onze soldaten in Gaza, foto's worden geplaatst van gesneuvelde soldaten, en aandacht woordt gegeven aan de zorgvuldigheid die de IDF probeert te betrachten om geen - niet teveel -burgers te raken, maar beelden van bloedende Gazanen zien we hier niet veel. En het hele land is godzijdank dichtgeplakt met foto's van de gegijzelden en de eis dat ze vrijgelaten worden. (die er niet afgerukt worden, zoals ik in Amsterdam zag gebeuren. De plakkaten met Free Palestine hebben in Asd. hun plek in genomen.)

Columns 2024

Columns 2023

Columns 2022

Columns 2021

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Doneren

Crescas kan niet zonder jouw steun. Met elke donatie, hoe klein ook, steun je onze activiteiten en zorg je dat wij nog meer voor Joods Nederland kunnen betekenen.