Ik zie het al voor me. De politiek is nu echt ons leven binnen gedrongen, als dat niet al lang zo was. Natuurlijk is hier alles politiek – het begint er al mee hoe je de Westelijke Jordaanoever beschrijft, als de (bezette) Westbank of als Judea en Samaria.
Er is nu bekendgemaakt dat de firma die Coca-cola in Israël produceert en distribueert in 2015 een gift heeft gedaan aan de organisatie Im Tirtsoe, zeer rechtse rakkers die het leven van de ngo’s met een humanitaire missie moeilijk tot onmogelijk maken met lelijke en leugenachtige propaganda. Coca-cola probeerde, met een zekere mate van inzicht in de materie, deze gift geheim te houden, maar dat bleek wettelijk niet mogelijk. Het verzoek daartoe aan de bewuste toezichthoudende autoriteit is nu uitgelekt en de ngo's zijn des duivels. Waar bemoeit Coca-cola zich mee?! Er is nu een plan om Coca-cola te boycotten. De economische schade zal in mijn ogen best meevallen, want hoeveel procent van de bevolking is hier overtuigd links?
Dus ik zie het al voor me – als we uit zijn met de kleinkinderen, zeggen we flink: nee, geen Cola, en dan vertel ik ze dit verhaal. Zouden ze overtuigd zijn? Of zullen we gewoon laf zeggen dat het beter is voor hun tanden?
Het leven is hard.
En nu weer overschakelen op serieuzere materie!
Onze onsmakelijke regering zit vol met ideetjes. We gaan nu artsen uit India importeren om de hongerstakende Palestijnen onder dwang te voeden, omdat onze eigen Israel Medical Association zijn leden om medisch-ethische redenen verbiedt hieraan mee te doen. Physicians for Human Rights roept de IMA op te protesteren tegen deze import. Wat een gecompliceerde materie. Moeten we nu gaan staken tegen deze Indiase artsen? Zouden die begrijpen in wat voor wespennest ze zich (laten) steken?
In samenhang met deze staking circuleert er op het Internet een video-opname, waarop Marwan Barghouti, de aanstichter en de leider van de huidige hongerstaking, in een kast van zijn gevangeniscel stiekem lijkt te eten. De Palestijnen houden dit voor een lelijke vervalsing van de feiten – psychologische oorlogsvoering? Als het wel waar is, dan is Barghouti lelijk in de val gelopen.
