Dit keer wil ik jullie deelgenoot maken van een typisch Israëlisch probleem, waar allerlei gevoeligheden in het spel zijn in ons democratische wereldje.
Er loopt een serie lezingen in Jad Lebaniem (het gebouw waar de gevallen soldaten van Ramat Hasharon worden herdacht). De serie heet 'Sjabbat Tarboet', (Cultuur op sjabbat) en Ahmed Tibi, een Arabisch-Israëlische politicus, een van de voormannen van de Arabische gezamenlijke lijst, was daar uitgenodigd om ons voor te lichten over de roerselen van de grote Arabische minderheid in Israël (twintig procent van de bevolking binnen de Groene Lijn).
Meteen toen dat bekend werd gemaakt, kwamen de ouders van de gevallen soldaten in het geweer, en protesteerden dat het een belediging was voor de nagedachtenis van de gevallen soldaten om daar de vijand aan het woord te laten. Onze gevallen soldaten zijn natuurlijk een gevoelig punt, en de ouders, die wij hier ‘de Familie van het Zware Verlies’ noemen, zijn zo'n beetje de adel van Israël, en aan deze heilige koe kun je beter niet komen – alsof deze gewijde grond niet mag worden betreden door Arabieren. (Ik moest even denken aan de Nederlandse moeilijkheden met de 4 mei herdenking en pogingen daar gevallenen van de andere kant in te lassen – niet hetzelfde, maar toch).
Onze burgemeester, die geen gedonder wil hebben, had snel besloten de hele lezing te verplaatsen naar een neutraler zaaltje. Daar werd op sjabbat ook tegen de spreker gedemonstreerd, met het gebruikelijke geweld dat we kennen van rechts. Een rechtse dame probeerde Tibi met de Israëlische vlaggenstok op zijn hoofd te slaan. Hij mag nog dankbaar zijn dat het hierbij, met nog wat geduw en enige scheldwoorden, bleef. De rechtse heethoofden kunnen ook met scherp schieten, zoals we maar al te goed weten, dus dit incident valt best mee.
Demonstreren mag, dat is het goede recht van de demonstranten uit beide kampen, zolang Ahmed Tibi uiteindelijk zijn zegje kan zeggen. Daar gaat het toch om in de democratie.
Jammer dat ik dit ‘feest’ heb gemist.
We krijgen ook niet echt een goed voorbeeld van Netanjahoe om deze medeburgers op voet van gelijkheid te begroeten.
