We kunnen natuurlijk, zoals de meerderheid van onze landgenoten, de koppen in het zand steken en denken dat er niets aan de hand is. Dat het gewoon weer de Palestijnen zijn die tijdelijk aan de tropenkolder lijden en de zaak als voorbijgaand negeren. Aldus de zaken van alledag behandelen. Ik zou bijvoorbeeld kunnen berichten dat bijna alle scholieren in Ramat Hasharon een elektrische fiets hebben. Zij rijden daarmee, geheel volgens de wet, op de stoep, want fietspaden hebben we nauwelijks. Er worden daardoor steeds meer oude dametjes omver gereden.
En het is niet helemaal waar dat de onrust genegeerd wordt. De mensen zeggen dat ze niet bang zijn maar wel voorzichtig: vooral in Jeruzalem zijn de restaurants leeg, de speelplaatsen verlaten, de winkelcentra dunnetjes bezocht. Ook in de rest van het land is deze geringe uithuizigheid merkbaar.
Maar terug naar de hoofdzaak. Zijn we bezig met een derde intifada? Het lijkt er wel op, hoewel we het officieel nog niet zo noemen. Het karakter van deze nieuwe onrust is verschillend van de vorige opstanden van de Palestijnen tegen de bezetting. Er wordt nu gewerkt door jongeren met messen en schroevendraaiers en dat alles binnen Israël, in tegenstelling tot acties in de bezette gebieden. Daarenboven zijn deze aanvallen vaak ongeorganiseerd, uitgevoerd door enkelingen, jonge Palestijnen die geen duidelijke band hebben met de bekende anti-Israëlische organisaties. Dit komt voort uit de totale stilstand van enig vredesproces, de afwezigheid van enige hoop op vooruitgang. Mogelijk is de oplossing van onze problemen in die richting te vinden, maar dat vinden velen te simpel. De harde hand gaat hier boven het verstand.
De reacties van de Israëlische instanties zijn ongericht, omdat er geen informatie is vanwaar de volgende vijandige stappen te verwachten zijn. Er wordt nog ongeremder gereageerd dan gewoonlijk met meer dodelijke gevolgen voor de daders.
En iets dichter bij mijn specifieke onderwerp: een rapport van Physicians for Human Rights geeft een overzicht van de recente belemmeringen en hindernissen veroorzaakt door de Israëlische autoriteiten tegen de Palestijnse ambulances die zieke en gewonde Palestijnen naar ziekenhuizen proberen te transporteren. Ook fysiek geweld tegen ambulancepersoneel en patiënten is niet ongebruikelijk. Alles tekenen van zenuwen en escalatie. Niet goed.
Het is misschien aardig om te vermelden dat intifada eigenlijk schudden of afschudden betekent; het heeft in onze streken de betekenis van opstand of weerstand gekregen.
