De wereld om ons heen wordt grover. We kiezen leiders die een generatie eerder uitgelachen zouden zijn wegens hun botheid en hun onkunde. Dit laat ons niet onberoerd, en bepaalt ook hoe wij tegen onze omgeving aankijken. Die grote lijnen laat ik graag aan de politieke waarnemers over. Wel wil ik iets zeggen over al die vrouwen die nu in groten getale demonstreren tegen Trump. Waar waren ze toen we ze nodig hadden? Ja, Hillary is niet zo'n leuke broek vol, maar tegenover deze clown kon de keus toch niet moeilijk zijn.
Dat wij in Israël niet hartelijk omgaan met onze eigen Arabieren is welbekend. Ook met de bedoeïenen, die al die jaren aan de kant van de Joden hebben gestaan, doen we onze uiterste best om ze tegen ons in het harnas te jagen. Wij proberen ze te settelen terwijl zij willen zwerven als nomaden, zoals ze al eeuwen doen. Onze tactieken zijn eenvoudig: hun tenten of halfvaste optrekjes op gezette tijden afbreken en ze echte huizen aanbieden in speciale bedoeïenen-steden, wat ze niet willen.
De tijd was aangebroken om het dorp Umm al-Hiran in de Negev weer eens af te breken. Dit soort acties gaat gepaard met veel leger, politie en geweld. De bewoner van dit dorp, Yakub Abu al-Kiyan, een lokale leraar, kwam op een zeer ongelukkig moment aanrijden precies waar de actie plaats vond. De verschillende lezingen van het gebeuren zijn verward en tegenstrijdig, zoals gebruikelijk bij deze onrustige gebeurtenissen. Het is nu wel duidelijk dat de politie in eerste instantie een leugenachtige versie publiceerde, die er op duidde dat er hier een moordaanslag was beraamd, en die gretig werd overgenomen door de hoofden van de politie en de betreffende minister. Er werd zelfs gauw bedacht dat hij connecties had met Isis, totaal verzonnen om hun versie beter te verkopen.
Het lijkt echter eerder dat deze automobilist zonder enige waarschuwing rechtstreeks aangeschoten is door de ruim aanwezige legerkrachten, ten gevolge daarvan de macht over zijn auto verloor en een politieman doodreed terwijl hij stervende was. Een ernstig, humanitair aspect – naast het gelogen verhaal van de politie – is dat niemand deze ‘terrorist’ te hulp kwam, die rustig gedurende twintig minuten kon doodbloeden in zijn auto, terwijl er zeker voldoende eerste-hulpkrachten ter plaatse waren om tenminste een poging te doen deze man te helpen.
De onrust en de betogingen in de Arabische sector van Israël zijn natuurlijk weer flink aan de gang. Er zal wel een commissie van onderzoek komen, niet onafhankelijk maar van de politie zelf, en de zaak eindigt dan, zoals gebruikelijk, in de doofpot. Los van het onrecht onze minderheden aangedaan, wat zegt dit onze Joodse politiemannen en soldaten? Voor de volgende gelegenheid die ons te wachten staat.
