Als je enige wens voor de aanstaande verkiezingen hier is dat Bibi verdwijnt, en het intense verlangen overheerst om het gezicht van Netanjahoe niet elke avond op de televisie te hoeven zien, dan raad ik sterk aan op Gideon Sa'ar te stemmen om die hartewensen waar te maken.
Het blijft natuurlijk de vraag of Sa'ar te vertrouwen is: als hij het zelf net niet haalt om premier te worden, en Bibi belooft hem een belangrijke ministerpost en ook nog plaatsvervangend premierschap, of zelfs het vieze woord 'rotatie', dan sta ik voor niets in. Uiteindelijk is Sa'ar politiek geen haar beter dan het programma van de Likoed, en status is alles hier; het geweten spreekt niet vaak. Nog minder gebruikelijk is het om je te houden aan wat er met veel pathos is verklaard: ik zal nooit, bla bla bla.
De andere kandidaten, Lapid, Bennet, zijn niet veel beter. De bezette gebieden vrij geven aan de Palestijnen hoef je niet te verwachten. Lieberman is helemaal onduidelijk – hij heeft het niet zo op de inhalige orthodoxie, en god zegene hem daarvoor.
Wie een beetje links denkt en op een van de splinters van centrum of links wedt, ziet zijn stem zeer waarschijnlijk verloren gaan onder de kiesdrempel.
Het voordeel van een oude rot zoals Netanjahoe nog een kans te geven, is zijn grote ervaring. Dat schrijft Gideon Levi ook (werkelijk geen vriend van Bibi), maar je weet wat je aan hem hebt. Daarenboven heeft hij zijn nesteitjes al bijeengegaard. Daar moeten nieuwe premiers nog helemaal aan beginnen.
Als je wat meer wilt, dan valt er eigenlijk niets te kiezen. Misschien emigratie naar een onbewoond eiland.
Wat onze nieuwsdiensten erg bezighoudt, is dat de nieuwe Amerikaanse president Joe Biden onze premier Netanjahoe nog steeds niet heeft gebeld. Wat verbeeldt die man zich wel? Heeft hij de raad van Netanjahoe soms niet nodig?
