Met bange voorgevoelens hebben we gisteravond om tien uur naar de geprojecteerde verkiezingsuitslagen gekeken. Het leek even geruststellend. Definitieve resultaten zullen we in de vroege morgen wel te horen krijgen. Wij weten met wie we te maken hebben hier in dit kleine landje en er is (en was gedurende deze spannende periode) bij mij niet veel twijfel wie onze nieuwe premier gaat worden. Herzog heeft wel potentieel getoond en bij een volgende ronde zou hij het best wel kunnen maken. Hij was nog te veel een onbekende grootheid om de kiezers mee te slepen bij deze eerste poging. Het wat wonderlijke 'huwelijk' met Tsipi Livni is hem ook niet van alle kanten positief toeberekend.
Een amusant geval is Avigdor Lieberman die erg zijn best heeft gedaan om een kuil te graven voor de versplinterde Arabische partijen, in de hoop ze van het toneel te laten verdwijnen. De resultaten van zijn inspanning om de kiesdrempel te verhogen waren het samengaan van de vier Arabische partijen, die in levensbeschouwing nogal ferm uit elkaar lopen – zien of dat alles stand houdt. Bijna was Lieberman in zijn eigen kuil gevallen. Dat had me echt vermaakt, maar zover is het niet gekomen. Hij blijft onrust zaaien. Gelukkig heeft Meretz het wel gehaald en blijft die partij tenminste op het politieke parcours functioneren, mogelijk onder nieuwe leiding.
* * *
Vroeg in de volgende morgen echter, werden de voorlopige gegevens, waarbij de beide grote partijen even sterk uit de strijd tevoorschijn gekomen zouden zijn, totaal omgegooid door de werkelijke verkiezingsuitslagen, waarmee Netanjahoe toch de grote winnaar is. Het toont ook de zeer beperkte waarde van die nepstembusjes van de opiniepeilers naast de stemlokalen, de zogenaamde 'exit polls'. En dit is niet de eerste keer dat ze er naast zitten. Er is nu dus geen twijfel meer mogelijk. We gaan de gebruikelijke periode van koehandel tegemoet om tot een bruikbare coalitie te komen, die nog extremer rechts zal draaien dan we tot nu toe hebben moeten pruimen.
De Israëlische kiezer was ditmaal zeer geïnteresseerd en betrokken bij deze verkiezingen, wat tot uiting kwam in de grote opkomst bij de stemlokalen. Dat was al vrij vroeg in de dag opmerkelijk. Uiteindelijk heeft bijna 72% gestemd, dat is een hoog percentage. De Arabische bevolkingsgroep heeft zich ook flink geweerd bij deze ronde, meer dan gebruikelijk, omdat ze de verkiezingen meestal als zinloos beleven en hun Knessetleden toch geen enkele nuttige taak vervullen in het huidige bestel. Het samengaan van die kleine partijen heeft zeker bijgedragen tot iets meer hoop bij deze achtergestelde bevolkingsgroep.
De journalist Gideon Levy zei vanochtend nogal wrang: "We moeten het volk verwisselen."
Jammer van al die inspanning en die zenuwen.
