Een prachtig Nederlands humanitair project – het verschaffen van gelden voor de aanschaf van schone elektriciteit door de zon aan het dorp Jibbet Adh-Dhib, op de Westelijke Jordaanoever in Area C, dichtbij Bethlehem – is tot een voortijdig einde gekomen door de botheid van de Israëlische bezetting. De installatie, die het leven van de bewoners duidelijk had verbeterd in de acht maanden dat zij daar werkte, met ijskasten, computers, et cetera, is ruw verwijderd “omdat er geen toestemming was verleend” (wel aangevraagd, maar steeds geweigerd). Het dorp had al jaren verzocht om op het elektriciteitsnet te worden aangesloten – dat is ook te veel gevraagd, de Palestijnen moeten hun plaats kennen. Jazeker, wij staan toe dat generatoren lawaai maken en stank verspreiden voor enkele uren per dag, en we gaan weer terug naar die toestand; de ijskasten zijn nutteloos geworden.

Ik noemde Area C omdat daar de Palestijnen het minst over hun eigen lot te zeggen hebben en totaal afhankelijk zijn van de luimen van het Israëlische gezag.

Het is te hopen dat Nederland deze onnodige vernielzucht niet zonder meer zal laten passeren. De Nederlandse regering heeft al vaak moeten slikken na het vernielen van hoognodige tenten, gratis verschaft door welwillende landen voor bedoeïenen die keer op keer dakloos worden gemaakt door de autoriteiten, in de futiele hoop dat ze hun landerijen zullen opgeven.

Amira Hass berichtte over dit laatste onrecht in Haaretz, en schrijft dat sommige humanitaire projecten soms oogluikend worden toegelaten door Israël, in ruil voor Nederlandse stilte bij Israëls veelvuldige overtreding van internationale wetten, zoals in Gaza en op de Westelijke Oever. Deze stille samenwerking moet maar eens afgelopen zijn.

In mijn vorige column schreef ik over de Jemenieten in Israël, die zich beginnen te organiseren om genoegdoening te krijgen voor 'verdwenen' kinderen in de jaren 1949-50. Precies toen ik schreef waren er demonstraties in Jeruzalem en Tel Aviv waarbij opheldering werd geëist, en dat de Jemenieten niet langer genoegen nemen met de laffe officiële onderzoeken die geen uitsluitsel geven over wat er écht is gebeurd destijds.