Israël is een modern land. Als we iets nodig hebben van onze efficiënte regering dan staan we niet meer uren in de rij bij een loket waar een lusteloze beambte onze problemen knorrig aanhoort. Nee hoor, dat is passé. Wij werken per internet.
Sinds een paar weken heb ik een bewijsje nodig dat ik besta. Een eenvoudig aanvraagformulier, met vragen over van alles en nog wat; het kost me ongeveer tien minuten om in te vullen. Alle getallen twee maal, ter controle en om fouten te vermijden. Redelijk nietwaar? Een zelfbedachte ingangscode met allerlei leestekens verplicht, die ik zelf mag uitkiezen. Ook redelijk. Dus welgemutst op pad. Formulier klaar, en dan verschijnt er een berichtje op het scherm: Even geduld alstublieft. Beleefd, nietwaar? Het bericht maakt een dansje, draait vrolijk 360 graden om zijn as, en wacht geduldig tot ik het nog eens gelezen heb, en weer een dansje, ad infinitum. Geen enkele verdere aanwijzing. Met een kluitje het riet in.
Nu komt het. Ik doe dit al een paar weken, elke keer het eindeloze formulier invullen, op de raarste tijden: middernacht, als normale mensen slapen; op sjabbat, als normale mensen bidden. Ik heb al verschillende malen een half uur zitten wachten tegenover het dansende “Even wachten alstublieft.” Resultaat: nada.
Toen ik de technische hulp opbelde, want die service hoort er natuurlijk ook bij, kreeg ik na een kwartier vervelende jingles (woord verwant met jengelen) een alleraardigste jongedame aan de telefoon, die mij uitlegde dat het systeem overbelast is, en dat ik het later nog maar eens moet proberen.
Goede raad, en nog meer nada. Ik begreep niet hoe het systeem zo overbelast kon zijn en was verbaasd over dat antwoord. En nu komt de aap uit de mouw; het werd me later duidelijk dat ditzelfde aanmeldingspunt van de regering ook moet worden gebruikt door de werklozen van Israël. Dit zijn er momenteel een ongewoon groot aantal – meer dan een miljoen mensen – door de economische janboel ten gevolge van de coronapandemie.
Wie zich niet heeft opgegeven, bestaat niet in de statistieken en krijgt ook geen bijstand. De betreffende minister kan ons dus vertellen, met zijn uitgestreken gezicht, dat het best meevalt met onze economie, dat er slechts honderdduizend werklozen zijn in Israël, want de rest zit radeloos achter de computer en kan zich niet aanmelden vanwege de overbelasting. Het spaart ook veel geld uit de regeringskas. Hetzelfde aanmeldingspunt dat ik nodig heb voor iets héél anders.
Zo bestrijden wij de werkeloosheid.
