Onze gemeenschap wordt er niet vrediger op. Hoewel het nu toevallig dezer dagen, naast de gebruikelijke vijandigheid ten opzichte van de Palestijnen, gaat over onverdraagzaamheid en haat tegenover weer 'een ander', ditmaal uit de homo-wereld, blijft het hier een oververhitte boel. En het is allemaal van hetzelfde laken een pak: we gedogen geen andere meningen, een normale uitwisseling van ideeën maakt geen deel uit van onze cultuur. Pogingen van beide kanten van het politieke spectrum om tot een ‘gesprek’ te komen, als er inderdaad ooit gesprekken worden opgezet, slaan stuk op hoge tonen en ruzie. Wij zijn een opgewonden volkje uit het Middellandse Zeegebied. Zou de warmte daarmee te maken hebben? Ik weet niet of wij, van links, zoveel minder overtuigd zijn van ons eigen gelijk, maar de gewelddadigheid tot en met moord komt toch wel altijd uit de rechtse, vrome koker.
De inertie van de politie was ook dit keer schokkend – de homofobe orthodoxe dader was net na tien jaar gevangenisstraf vrijgelaten voor eenzelfde vergrijp uit 2005. Hij maakte er geen geheim van dat hij de homo's rauw lustte. Zijn straf had duidelijk niet louterend op hem gewerkt. En ook het feit dat deze ontstellende daad plaats vond op de 15e van de Joodse maand Av, de dag van de Liefde (Joodse Valentijnsdag – waar ik eerlijk gezegd nooit van had gehoord) maakt het nog wat schrijnender.
En even later kregen we de weerzinwekkende brandstichting in het dorp Duma door fanatieke kolonisten. In het opsporen van deze vandalen slaagt de Israëlische politie gewoonlijk nauwelijks, mogelijk omdat ze niet erg hun best doen.
Weliswaar vallen alle weldenkende mensen over elkaar heen om deze daad af te keuren, maar het geestelijke klimaat van Israël wordt er geen haar beter op. Grote demonstraties, in de duizenden, om al deze opruiing tegen andersdenkenden op alle gebieden aan de kaak te stellen, werden op zaterdagavond gehouden in verschillende grote steden, onder andere door Sjalom Achsjav (Vrede Nu). Dat is een loffelijk streven, en ook de liberale Joden laten hun stem horen op internet en bij demonstraties. Alleen, in plaats van duizenden, hadden er honderdduizenden moeten zijn om hun afschuw te tonen.
Het is interessant om te zien wat de orthodoxe Joden op dit gebied voor geluiden zullen maken, hoewel ze op de demonstraties ontbraken. Ik ben er van overtuigd dat velen in die groep de homoseksualiteit als een gruwel beschouwen, en ook het recht op dit land als absoluut zien; desondanks zullen ze toch nooit zulke drastische daden steunen of onderschrijven. Het is jammer dat de fanatici onder de orthodoxen altijd wel een rabbijn vinden die hun op misvatting berustende standpunten ondersteunt en aanwakkert met desastreuze gevolgen. Dat hebben we in het verleden meegemaakt en ook nu weer gezien.
Ik heb een idee om het vandalisme van de kolonisten wat in te perken: een avondklok instellen. Niet echt haalbaar, vrees ik.
