De manier waarop wij omgaan met onze Palestijnse 'onderdanen' mag vaak worden aangeduid met de term kleinzieligheid. Een gedreven toeschouwer houdt dit soort maatregelen al jaren trouw bij, dat is Amos Gvirtz, die nu zijn 628ste bericht stuurde in de serie: Don't Say We Didn’t Know, met de volgende tekst.
“The Israeli army persists in waging war against the Palestinian school system.
After it confiscated the school structure in the Palestinian village of A-Simiya (near Samu'a) in the South Hebron Hills (see Don't Say We Didn't Know 624), the villagers began to hold classes in tents which they erected every morning and dismantled at the end of the school day. On Monday December 31, 2018 Israeli soldiers came again to the village and confiscated the dismantled tents that serve as 'classrooms' for the village children."
Tot zover Amos Gvirtz.
Iets van achtergrondinformatie: de Palestijnen mogen bijna nooit vaste structuren bouwen, en zeker geen nieuwe school. Dus hadden ze daar iets op gevonden: een tijdelijk onderkomen, een tent die elke ochtend wordt opgezet – ook in de huidige koude en nattigheid – en elke middag na school wordt afgebroken. Ze waren ons te slim af geweest en dat kunnen we natuurlijk niet pikken, dus we hebben de tent maar in beslag genomen.
Ik was kwaad over dit bericht en voelde ook onze impotentie tegenover deze grenzeloze kleinzieligheid. Hadden we het woord 'pesterijen' niet eerder gebruikt?
