Alwéér is het 4 en 5 mei-comité in opspraak. Nu hadden ze Abdelkader Benali uitgenodigd voor de lezing op 4 mei. Goed idee, vonden ze, diversiteit is in de mode. Dat Benali antisemitische uitspraken had gedaan en bevriend is met Abou Jahjah, dat hadden ze even niet nagekeken.
Het idee alleen al om iemand met een Marokkaanse achtergrond te vragen, is natuurlijk vreemd. Ik ga ook niet op persoonlijke titel spreken op de Surinaamse herdenking van de afschaffing van de slavernij, of bij de herdenking van de slachtoffers in Nederlands-Indië. De keuze van Benali is niet uit gebrek aan mensen die wel betrokken zijn bij de Tweede Wereldoorlog. De eerste generatie wordt te oud, maar de oorlogskinderen en verzetskinderen zijn nog volop aanwezig. Vraag anders een kleinkind met grootouders die de oorlog als slachtoffer hebben meegemaakt. En is er ooit iemand uit de homoseksuele gemeenschap gevraagd? Nee, het is echt niet moeilijk, maar wat zit er dan achter dat het comité foute keuzes blijft maken?
Simon Hammelburg benoemt ze in het Parool: behalve Benali, het gedicht van het kind met de foute oudoom en het interview met Isabel van Boetzelaer met de foute (groot)vader. Ik voeg daaraan toe Daan van Roosegaarde, met zijn installatie Levenslicht (wat ik vorig jaar al culturele toe-eigening noemde, zie mijn vorige column!).
Ik voel een soort irritatie bij het comité, néé niet weer die lastige Joden, na Arnon Grunberg met zijn plastische beschrijving van het oorlogsleed moet er echt iemand anders komen. Heel iemand anders, een goede schrijver, “geroemd om zijn inlevingsvermogen en zo begaan met oorlogsslachtoffers” en ook nog uit een minderheidsgroep, prima toch?
Maar het waren niet de anderen die oorlogsslachtoffers waren, wij en onze verwanten waren het, Joden, mensen uit voormalig Nederlands-Indië, Roma, Sinti, homoseksuelen, verzetsmensen en militairen, al blijf ik er voor pleiten om alleen de slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog te herdenken.
GroenLinks- en SP-leden en Bij1-sympathisanten zijn boos nu Benali heeft afgezegd. Dat wekt geen verbazing, want ze zeggen altijd wel dat ze alléén tegen Israël zijn (dat hier niets mee te maken heeft), nu komt de aap uit hun mouw: ze zijn toch ook tegen Nederlandse Joden.
Sylvain Ephimenco bepaalt in Trouw zelf maar wat antisemitisme is, hij vindt de opmerking omstreden, maar geen antisemitisme en bovendien vijftien jaar geleden. Het lijkt me niet dat antisemitisme veroudert, dan zou Mein Kampf nu ook alleen omstreden zijn.
Andere verdedigers vinden de ophef racistisch. Zihni Özdil ziet “een systematische inspanning in Nederland om succesvolle allochtonen kapot te maken.” Hij vindt de opmerking van Benali een foute grap. Daar heb je het weer, een antisemitische opmerking als grap afdoen; mogen wij zelf bepalen wat wij grappig vinden, meneer Özdil? En vindt u Turken- of Marokkanengrappen dan ook zo leuk, al dan niet gemaakt in een 'dronken bui'?
Özdil stelt met Simon Hammelburg en Ruben Oppenheimer (bien étonnés de se trouver ensemble) de positie van voorzitter Gerdi Verbeet ter discussie. Daar kan ik het mee eens zijn.
Ik vind dat het 4 en 5 mei-comité in zijn geheel moet aftreden na zoveel blunders. Het is wel genoeg geweest.
PS
Robert Vuijsje heeft in NRC van afgelopen woensdag dezelfde mening, in tegenstelling tot Rosanne Hertzberger, Yasha Lange en Natascha van Weezel die een dag eerder Benali verdedigden.
