Nu was er weer eens discussie over de besnijdenis. Ik kan er zelf als vrouw niet echt iets van vinden (“oordeel niet voor je zelf in die situatie bent geweest”), maar op kritiek wordt zó extreem gereageerd, dat ik me er toch mee bemoei.
Dit keer waren een paar Jonge Democraten even kritisch, maar na ernstig toegesproken te zijn door Hanneke Gelderblom en Bart Vink, zo meldde het NIW, trokken ze hun commentaar meteen terug. Sorry, zo hadden ze het niet bedoeld.
Wat zei Bart Vink, Joods D'66-lid? “Dit zou een einde maken aan (voortbestaan van) Joods leven in Nederland. En: De facto betekent jongensbesnijdenis inperken: exodus van Joods leven in Nederland.”
Toe maar! Wat een drama schildert Bart Vink hier. Ik dacht altijd dat het jodendom traditioneel werd doorgegeven door de moeder, maar blijkbaar is het nu de besnijdenis.
Dat schrijft collega-columnist rabbijn Nathan Lopes Cardozo ook in zijn 'Thoughts to Ponder'. Ik vind hem altijd bewonderenswaardig in zijn pogingen de orthodoxie moderner en flexibeler te maken, maar nu draaft hij net zo door als Bart Vink.
Vink en Cardozo slaan gemakshalve zo wel de helft van hun publiek over. “Circumcision, after all, is the sign of belonging to the Jewish people”, zegt Cardozo. En: “The rite of circumcision is the Jews' way of passing on life's meaning to their children”. Kinderen? En de meisjes dan?
Ik voel me niet alleen gediscrimineerd, maar ook genegeerd. Ben ik dan een antisemiet, zoals Cardozo zegt? Lijkt me van niet. Ik ben alleen een vrouw.
Vrouwen zijn dus geen Joden volgens hen. Zeker, ik denk dat er mensen (ook vrouwen) naar Israël vertrekken als er niet meer mag worden besneden, maar doe niet zo overdreven én zo seksistisch. Kijk ook eens wat verder dan Buitenveldert en lees dit artikel. Je hoeft het niet in alles met ze eens te zijn, maar het is toch goed dat de besnijdenis ter discussie kan worden gesteld? Ik weet dat antisemieten en anti-islamieten het afschaffen van de besnijdenis misbruiken om het land te willen ontdoen van hun gehate 'buitenlandse elementen'. Maar dat is geen reden om niet kritisch te zijn.
De besnijdenis is een ritueel en een ritueel kun je aanpassen aan de tijd waarin we leven. De twee afwasmachines voor vlees en melk zijn ook een aanpassing van het ritueel van kosjer eten. Dat is natuurlijk niet te vergelijken, zal men zeggen, maar ik begrijp die angst voor verandering en vernieuwing niet. Dan verwatert en verdwijnt uiteindelijk het jodendom, wordt er gezegd. Dat vind ik altijd zo'n flauwe opmerking. Is dat nu echt zo? Ik zie een wereldwijd jodendom dat overal actief is en zich manifesteert op allerlei manieren, eigentijds en vooruitstrevend. Nee, dat is geen orthodox jodendom, dat is nu eenmaal een minderheid, al wil niemand dat ooit toegeven.
Is het nadenken over een ritueel niet juist iets Joods? Discussiëren, aanpassen aan de omgeving en de tijd, én je eigen verantwoordelijkheid nemen, daar gaat het toch om? Ik zou daarom de keuze aan de jongen zelf laten, op een leeftijd dat hij daaraan toe is.
En dan denk ik nog niet eens aan mijn mannelijke leeftijdgenoten die vlak na de oorlog werden geboren en die niet besneden zijn, uit angst dat ze herkenbaar zouden zijn als 'het' weer zou gebeuren. Zijn dat geen echte Joden?
