Betreft: een column van Nicolien Mizee in NRC. Ik lees haar graag; ze is een goede schrijfster met een bijzondere manier van kijken en formuleren.
Maar nu vond ik haar zeldzaam onnozel. Ze had aan een vriend gevraagd of hij lid was van een ondernemersfamilie, en dus volgens een andere vriend steenrijk moest zijn. De vriend antwoordde niet.
En zij maar niet begrijpen waarom dat was. Pas na een uitzending van de serie Verborgen verleden, met Maurice de Hond, begreep ze dat de vriend gekwetst was door haar opmerking, omdat hij Joods was. Ze was diep onder de indruk van het verhaal van Maurice, dat hét verhaal is van het Nederlandse jodendom: vermoorde (groot)ouders en verdere familie.
Heeft ze nou echt onder een steen gelegen, nog nooit iets gehoord of gelezen over de Sjoa? Dat lijkt me sterk. Maar blijkbaar had ze nog nooit eerder in het echt een Jood ontmoet. Hoe kun je anders zo geraakt zijn door het verhaal van Maurice en tegelijkertijd een Joodse vriend associëren met rijkdom? Het is hoe dan ook een impertinente vraag, maar hoe gevoelig het ligt als je het aan een Jood vraagt, is haar dus totaal ontgaan.
Ze is niet piepjong, dan zou je het nog een beetje kunnen begrijpen. Ik weet dat veel dat er speelt in de Joodse wereld de andere Nederlanders ontgaat, omdat zij niet het NIW lezen, Crescas of Jonet en dergelijke volgen, maar dit is zo'n wereldvreemde fout dat ik er verbijsterd over ben.
Is het nu normaal in toch redelijk beschaafde en goed opgeleide Hollandse kringen dat je geen idee hebt van de gevoeligheden van Joden? Blijkbaar dus. Ik kom deze mensen nooit tegen, of misschien zwijgen ze beleefd tegen mij en hebben ze het alleen onder elkaar over die Joden die alleen aan geld denken, en om zich te verrijken vaccins ontwerpen tegen corona in het lab waar ze eerder het virus hebben gemaakt …
Maar ik had het hierover met een vriendin en noemde George Soros als de personificatie van dé rijke Jood die overal de schuld van krijgt. Had ze nog nooit van hem gehoord!
Ik schijn dus te leven in een Joodse bubbel, waarvan het nieuws nooit naar buiten komt. Dat is een grote misser, onze pr is schandelijk slecht. Of is het zo dat de vooroordelen wel bekend zijn, maar voor waar worden aangenomen? Of dat je bij nadere uitleg op Facebook of Twitter allerlei antisemitische rotzooi naar je hoofd krijgt en dus maar zwijgt?
Hoe moet het dan wel? De antisemitische vooroordelen zijn eeuwenoud, die krijg je niet weg, maar we moeten er wel tegen blijven strijden. En tegen de onwetendheid dat die vooroordelen en leugens bestaan. Die onnozelheid is te vergelijken met de uitspraak: “Ik zie geen kleur”; “Ik zie geen Jood” is even erg.
