Een column op Jonet van Flory Neter was mij door de drukte van de laatste weken van het oude jaar ontschoten, maar nu herlas ik hem weer. Ze vindt het mooi dat er een plan komt om kinderen tijdens de zwangerschap en de eerste duizend dagen na de geboorte speciaal te beschermen. Want, zo wijst onderzoek uit, die zijn cruciaal voor een goede ontwikkeling, niet alleen op fysiek maar ook op psychisch niveau.

Dan maakt ze een onverwachte sprong naar de tweede generatie. Die had ik niet zien aankomen, hoezo is er een relatie met de baby's van nu? Ze schrijft dat de wetenschap van de ervaringsdeskundigen buiten zicht is gebleven. “Misschien begrijpelijk omdat die ervaringsdeskundigen de kinderen zijn van vervolgden in West-Europa, van de Jappenkampen en van Sinti en Roma. Zeg maar de tweede generatie”, zegt ze. En het is wetenschappelijk bewezen dat deze generatie (en de volgende) meer dan gemiddeld last heeft van psychische stoornissen, de transgenerationele stressstoornissen.

Het was wat weggezakt, ik was er ook wel een beetje klaar mee, maar dat wil niet zeggen dat het niet meer bestaat, de worsteling met het schuldgevoel, het moeten goedmaken van het leed van de ouders en noem maar op. Zie de mooie documentaire van Carolien van den Berg over haar oom, maar vooral haar vader.

Hoe herkenbaar, de vader die alleen maar de 'leuke' en 'spannende' kanten van zijn oorlogsverhaal vertelt en verder een muur om zijn gevoel heeft gezet. En na de oorlog met een niet-Joodse vrouw trouwt. Wat betekent dat Carolien denkt dat ze niet Joods is en zelfs bang is dat zij niet het oorlogsverleden van haar familie mag onderzoeken en er over vertellen in het theater.

Flory Neter concludeert: “Met het voortschrijdend inzicht kan je dus stellen dat door het niet erkennen van de naoorlogse generatie, de hulp van de overheid inzake de eerste duizend dagen van een kind hypocriet is en waardoor de naoorlogse generatie opnieuw wordt ontkend.”

En daar legt zij de link: “Ik vind het besluit van de minister om te investeren in de eerste duizend dagen van een kind een voortreffelijk plan, maar wil bepleiten dat herinvoering van de oorlogswetten voor schrijnende gevallen in de categorie tweede generatie opnieuw wordt aangeboden.”

Ik had dit nooit zo bedacht, maar de afschaffing van de Wuv voor de naoorlogse generatie in de jaren '90, door nota bene toenmalig minister Hedy D'Ancona, was een schande en ik sta er helemaal achter om deze wet te herzien.

Dank Flory Neter dat je dit probleem weer op de kaart hebt gezet. Een idee voor JONAG om hiermee weer aan de gang te gaan? Nu kan het nog voor de meeste generatiegenoten.