Er stond een cartoon van Jos Collignon in de Volkskrant. Ik moest goed kijken en nadenken voor ik hem snapte, dat is geen teken dat het om een goede cartoon gaat. Maar hij was antisemitisch, vonden velen. Ik ook, toen ik hem uitgelegd kreeg op Jonet (dat moet blijven bestaan, doneer!). Corbyn en Netanjahoe staan op één plaatje, met als uitleg dat Netanjahoe Corbyn niet mag beschuldigen van antisemitisme, omdat hijzelf wordt beschuldigd van corruptie. Oké, dan zeg je heel veel tegelijk. Joden zijn corrupt, dus moeten ze hun mond houden? Corbyn hoeft niks te doen aan het antisemitisme in zijn partij (wat bewezen is), omdat Netanjahoe corrupt is? Er zit geen greintje humor in deze cartoon, alleen maar insinuaties en onterechte verontwaardiging.
Ik heb in de jaren zeventig van de vorige eeuw mijn abonnement op de Volkskrant (die leuke linkse krant voor studenten) opgezegd, omdat er artikelen van de Engelse The Guardian werden overgenomen die ronduit antisemitisch waren. Dan kun je als krant zeggen: maar wij zijn dat toch niet, we nemen alleen over. Nou nee. Sindsdien ben ik wantrouwend. Af en toe denk ik, ach het valt toch wel mee. Maar nu vallen ze weer door de mand met deze cartoon.
Collignon gooit al zijn critici op één hoop, je mag hem niet van antisemitisme beschuldigen, want dan ben je van de 'Israëllobby'. Dat is erg gemakkelijk en erg ongenuanceerd. Hoe vaak moet dat nog worden uitgelegd, het is ook moeilijk, omdat er door de antisemieten misbruik van wordt gemaakt: met kritiek op de Israëlische regering ben je niet automatisch antisemiet. En je bent ook niet meteen van de Israëllobby als je kritiek hebt op antisemieten.
De tekenaar zelf reageerde op een reactie van het CIDI: “Ik las uw brief naar de krant. Een deel van de tekening had u in ieder geval goed begrepen. Bij beschuldigingen van antisemitisme is de Israëllobby nooit ver weg. Ik denk dat u nooit zult begrijpen dat dit slachtoffergedrag is. Vergeefse pogingen om tegenstanders van nu te linken aan gruwelen uit het verleden. "Fout na de oorlog" moeten we worden bestempeld. Dat weet ik intussen uit eigen ervaring. Bij elke tekening met begrip voor het internationale recht en de Palestijnse bevolking en met afkeer van rechtse houwdegens die het voor het zeggen hebben, krijg ik u op mijn dak. Wat ook hier weer getoond wordt. Ach, het ga u goed.” En ook: “Een volstrekt onbegrijpelijk verhaal maar wel weer uitmondend in die dwaze beschuldiging die mij moet linken aan de gruwelen van bijna 80 jaar geleden. Het ligt de lobby voor op de tong.”
Kritiek van dé lobby, als je dat schrijft, dan weet je het wel, de grote Joodse samenzwering is zeker weer bezig.
Collignon haalt er zelf de oorlog bij, kennelijk overgevoelig voor kritiek, die hij voor wil zijn. Ook erg dat hij de Palestijnse bevolking noemt en niet hun leiders, die voornamelijk verantwoordelijk zijn voor de ellendige toestand in de Palestijnse gebieden.
Het klinkt allemaal erg zielig, wie vertoont er hier nu slachtoffergedrag? De Volkskrant zal wel zeggen dat de cartoonist vrij is te maken wat hij wil, maar hebben ze afstand genomen van deze cartoon?
Ik blijf wantrouwend.
