Speelfilm: The Brutalist

De met Oscarnominaties overladen speelfilm The Brutalist draait in de Nederlandse bioscopen. Het verhaal draait om de visionaire architect László Tóth, die met zijn vrouw Erzsébet de Sjoa overleefde. Na de oorlog verhuist hij naar de Verenigde Staten om een nieuwe start te maken. Zijn vrouw en nichtje zullen hem later vanuit Hongarije achterna reizen.

Opeengepakt met andere gelukszoekers die de Amerikaanse Droom najagen, arriveert László Tóth per schip in New York. Onder de hoede van zijn neef Attila krijgt hij een baantje in diens winkel in Philadelphia. Ver beneden zijn opleidingsniveau en ervaring, maar de inkomsten betalen de huur. Voor voedsel is hij onder meer afhankelijk van de beruchte ‘Bread Lines’ voor arme Amerikanen.

Na jaren krijgt hij een grote opdracht die wel in zijn straatje past. Voor de steenrijke Harrison Lee Van Buren moet hij een bibliotheek ontwerpen ter nagedachtenis aan Van Burens overleden moeder. Daarvoor gebruikt hij het moderne beton in plaats van het veel chiquer geachte marmer. De opdracht wordt verder geplaagd door het perfectionisme van Tóth en de reacties van argwanende familieleden en dorpsgenoten. De keuze voor beton blijkt bovendien niet alleen ingegeven door esthetische afwegingen, maar ook door persoonlijke drijfveren bij zowel Toth als Van Buren zelf.

Filmprijzen
The Brutalist is een Brits-Amerikaans-Hongaarse dramafilm uit 2024, geregisseerd en mede geschreven door Brady Corbet. De film is genomineerd voor maar liefst tien Oscars. Onder meer voor Beste Film, Beste Regisseur, Beste Acteur (voor Adrien Brody in de rol van László Tóth) en voor Felicity Jones voor de Beste vrouwelijk bijrol als Erzsébet Tóth. De Amerikaanse filmprijzen worden op 2 maart uitgereikt. Brody won eerder in 2002 een Oscar voor zijn rol in The Pianist.

Eerder ontving de film al drie Golden Globes, onder meer voor Beste Film en Beste Acteur. Die filmprijzen die ieder jaar worden toegekend door journalisten uit de entertainmentindustrie, gelden als een belangrijke graadmeter voor de Oscars.

Epos voor een laag budget
Met een relatief laag budget van tien miljoen dollar, maakte Brady Corbet een drie en een half uur durend epos. Naar eigen zeggen een keuze die de tijden van de grote, lange speelfilms zoals Doctor Zhivago en Gone With The Wind moeten laten herleven. Om de sfeer van toen op te roepen, is voor bioscoopzalen zelfs een intermezzo ingebouwd. Bezoekers kunnen rustig even de zaal verlaten zonder iets van het verhaal te missen.

Die visie bracht Corbet in conflict met potentiële investeerders en marketingbureaus. Die zagen in eerste instantie niets in zo’n prestigieus project. Maar de goede ontvangst en de lange rijen bij de theaterkassa’s bewijzen volgens de regisseur hun ongelijk. “Ik geloof in wat ik wilde maken, en ik zie hoe mijn film nu het ongelijk van heel veel mensen bewijst”, zei hij in een interview met de Volkskrant. “Een paar dagen geleden was ik bij een vertoning in Chicago en zag ik lange rijen jonge mensen. Tijdens de nabespreking merkte ik, net als tijdens de tour van mijn vorige films, hoe pienter het filmpubliek is, hoe graag mensen worden uitgedaagd – en hoe ze aan al die brainstormtafels waar films ontstaan dus voortdurend worden onderschat.”

In de Nederlandse kranten is de film door de recensenten bekroond met vier sterren.

Beeld: Scene uit The Brutalist © Filmmaatschappij A24