In 2008 werd high-tech miljonair Nir Barkat verkozen tot burgemeester van Jeruzalem, als opvolger van de ultra-orthodoxe Lupoliansky. Barkat's tegenkandidaat was opnieuw een vertegenwoordiger van de ultra-orthodoxen, maar mede dankzij een grote groep jongeren die vurig campagne voor Barkat voerde, kreeg hij 52 procent van de uitgebrachte stemmen. Sinds Teddy Kollek heeft Jeruzalem niet meer zo’n actieve burgemeester gehad. Olmert was voornamelijk bezig zijn kansen in de nationale politiek te verbeteren; onder zijn bestuur werden de monsterlijke Holyland Torens gebouwd, een monument voor de corrupte banden tussen de bouwwereld en het politieke echelon. Ze zouden beter Migdalee Mammon kunnen heten. Onder Lupoliansky kreeg Yad Sarah, de instelling waar de Jeruzalemse burgers tegen een kleine vergoeding rolstoelen en krukken kunnen lenen, een schitterend nieuw gebouw, maar hij schijnt betrokken te zijn bij het Holyland-schandaal. Bovendien bleef onder zijn bestuur de aanleg van de sneltram jarenlang steken in chaos en opgebroken straten. Als ik met de bus langs het traject reed en dan vijf mannetjes in helgele hesjes zag, waarvan er een werkte en de rest er belangstellend omheen stond of zich op gebedsmatjes uitstrekte, dacht ik: dit komt nooit meer goed.

Het is goed gekomen en dat is aan Barkat te danken, die een chaos van onduidelijke contracten aantrof tussen het stadsbestuur en de bedrijven die de aanleg uitvoerden, zodanig dat beide zijden elkaar bij iedere vertraging de schuld konden geven. Hij haalde er resoluut de bezem door. Jaffastraat is een mooi geplaveide wandelboulevard geworden, waar de zilvergrijze light rail sinds 2011 vrij baan heeft. De bussen uit de Jaffastraat verspreiden hun dieseldampen nu in de Agrippastraat, waar ze worden ingeademd door marktkooplieden en kopers. Overal in de stad verrijzen nieuwe hoge flatgebouwen, helaas meestal luxe projecten voor mensen met een brede beurs. Barkat wil de uittocht van de seculiere middenklasse uit de hoofdstad stoppen en de ‘verschwartzing’ door de charedim tegengaan. Maar hij doet weinig tot niets voor de armsten. Daarin is hij even neo-liberaal als Yair Lapid (nu minister van financiën). Wat nationale politiek betreft is hij conservatief, hij is bijvoorbeeld tegen de tweestatenoplossing en tegen deling van Jeruzalem. Hij investeert dan ook flink in Oost-Jeruzalem, in het bijzonder wat betreft nieuwe schoollokalen.

Afgelopen sjabbat werd een complex rond het oude treinstation, waar lange tijd hoge metalen schuttingen omheen hadden gestaan, geopend voor het publiek. Het is een aanwinst voor de seculiere en gematigd religieuze bewoners van de buurten Aboe Tor, Baka, German Colony en Greek Colony want het is open op sjabbat. Er is een boulevard van houten plankieren aangelegd, met een markt voor sieraden, keramiek en kleding, er zitten verschillende eetcafé’s, je kunt er fietsen huren, ijsjes kopen en een bescheiden tentoonstelling over de geschiedenis van het treinstation bekijken (waardoor je heimwee krijgt naar die mooie oude boemeltjes). Honderden mensen kwamen op sjabbat een kijkje nemen; het was er feestelijk, een echte seculiere sjabbatsfeer. Café-restaurant Landweer, gevestigd in een trendy opgeknapte industriële ruimte, moest aan het einde van de middag nee verkopen aan de clientèle, er was geen blaadje sla meer over. Het treincomplex maakt deel uit van een geweldige lange wandel- en fietsroute over de voormalige spoorlijn; de rails liggen er nog en de tussenruimte is opgevuld met betonnen platen. Daarnaast is een fietspad gemaakt, er staan bankjes, aangename beplanting en de route loopt helemaal door tot het Malcha winkelcentrum. Dus het is niet alleen een aanwinst voor de ‘betere buurten’ van Zuidoost-Jeruzalem, maar ook voor de arme wijken Katamoniem en Patt en gezien het aantal Arabische vrouwen met kinderen op fietsjes dat ik al wandelend tegenkwam, ook voor de Arabische wijk Beit Safafa die aan het spoor ligt. Tot mijn verbazing blijkt Beit Safafa een schitterend sportveld te hebben, dat had ik niet verwacht.

Barkat heeft hiermee het startsein voor zijn herverkiezing gegeven want, zoals hij zelf zegt, hij heeft minstens nog één termijn nodig om Jeruzalem omhoog te stoten in de vaart der volkeren. Hij heeft geen noemenswaardige tegenkandidaat, tenzij het hele ultra-orthodoxe kamp overeenstemming weet te bereiken over een charedi-kandidaat, wat ik niet verwacht.