Vandaag (donderdag 10 januari) heeft niemand in mijn omgeving het over de verkiezingen, terwijl dat toch wel een belangrijk onderwerp is, want na 20 januari dreigt Israël een extreem-rechtse regering te krijgen. Maar dat doet er nu niet toe, want het sneeuwt. Tien tot vijftien cm sneeuw, de dichtste sneeuwval sinds 1992! En dat na vier dagen van rukwinden, hagel en hoosbuien die tot overstromingen leidden. Bijvoorbeeld op de Ayalon-snelweg naar en in Tel Aviv, die uren moest worden gesloten voor het verkeer. Winst: het water in de Kineret (het Meer van Tiberias) is opnieuw 14 cm gestegen.
Scholen en crèches in Jeruzalem zijn gesloten, de meeste winkels en cafés ook. Buurtbewoners wagen zich naar buiten, gewapend met paraplu’s, ijsmutsen en smartphones om foto’s te maken. De kinderen hebben reuze lol met sneeuwballen gooien en sneeuwpoppen maken. Sommigen proberen te ‘sleeën’ op plastic vuilniszakken, want een echte slee behoort hier niet tot de standaard kinderuitrusting. Als je het te koud krijgt kun je terecht in café Aroma, de enige coffeeshop op Emek Refaiem die open is. Hoewel de meeste mensen met dit weer niet naar hun werk gaan, is het personeel van Aroma er wel – hun baas haalt ze bij dit soort gelegenheden op met een speciaal busje. Het zit er dan ook stampvol, met een koek-en-zopie atmosfeer, mensen gaan bij volkomen vreemden aan het tafeltje zitten, de hete thee, koffie en chocolademelk zijn niet aan te slepen en ook de kranten met sneeuwfoto’s niet. Gezellige opwinding alom.
Het is natuurlijk niet allemaal even leuk, sommige mensen zitten zonder elektra doordat omgevallen bomen op leidingen zijn terechtgekomen. Bij een vriendin van me is de riolering gesprongen met bruine gevolgen, en op de Westbank is een auto in het water geraakt waardoor twee vrouwen, Palestijns en Samaritaans, zijn verdronken. In Zuid Tel Aviv zijn halve wijken ondergelopen omdat de afwatering en riolering daar al jaren verwaarloosd zijn. Reddingsploegen van politie en leger hebben anderen uit precaire situaties gered. En als je denkt aan de burgers van Syrië, waar het nu net zo winters is, of aan de Syrische vluchtelingen in tentenkampen in Jordanië, Libanon en Turkije, dan word je ook niet vrolijk.
Als ik terugkom in mijn straat staat daar een ambulance, met stevige sneeuwkettingen om de banden. Er wordt een buurman ingeladen. Het is goed om te merken dat de nooddiensten allemaal wel functioneren!
