Het is bijna terug naar normaal in Israël, nu cafés en restaurants weer open zijn, alsmede alle winkels, de markt en overdekte winkelcentra. Wie gevaccineerd is en zijn vaccinatiebewijs digitaal heeft weten om te zetten in een ´groene pas´ kan binnen zitten in een café of restaurant, de rest mag op het terras. De mondkapjesplicht blijft gehandhaafd, en ook het twee meter afstand houden. Als het besmettingscijfer laag blijft, is er kans dat de seder weer met meer mensen dan het eigen gezin mag worden gevierd. Als het reproductiegetal, dat op het ogenblik 0.72 is, tenminste niet boven de 1 uitkomt.
De laatste weken ontving ik op mijn Facebook tijdlijn alarmerende berichten uit Nederland over "de vreselijke dingen die nu in Israël gebeuren." Nee, dit ging niet over het Israëlische leger of over Palestijnen, maar over de coronamaatregelen in Israël. Vreselijke dingen?! Dat was nieuws voor mij. Die berichten bleken in omloop te zijn gekomen door een inmiddels breed verspreide video van een religieuze vrouw, Ilana Rachel, die op vrij hysterische wijze verslag doet over het Israëlische beleid inzake corona.
De Israëlische bevolking zou niet geïnformeerd zijn dat er, zonder hun instemming, een ongehoord medisch experiment met hen wordt uitgevoerd. Ik wist vanaf het begin dat de deal eruit bestond dat we snel voldoende vaccins konden kopen, op voorwaarde dat onze medische gegevens zouden worden doorgegeven aan Pfizer – wel geheel geanonimiseerd, zonder naam, adres of nummer van je persoonsbewijs. Maar misschien heeft die deal niet klip en klaar in de krant gestaan. De religieuze dame, Ilana Rachel Daniels, blijkt een Amerikaanse yogalerares en wellness counselor uit Jeruzalem te zijn, qua uiterlijk (tulbandachtige hoofdbedekking een baalat tesjoewa uit de kleurige hippie-style gemeenschap in Jeruzalem. Een artikel van haar hand, 'Dit is geen vaccin', waarin ze schrijft dat Pfizer geen vaccin is maar genetic engineering, werd 13 januari jongst leden gepubliceerd op de website van de nationaal-religieuze zender Arutz-7.
Deze Ilana Daniels blijkt deel uit te maken van een nieuwe politieke partij Rapeh (Genees), waarvan de lijsttrekker, dr. Aryeh Avni, een holistisch werkende anti-vaxxer arts is (of was, want zijn medische bevoegdheid is inmiddels ingetrokken door het ministerie van Volksgezondheid, als gevolg van klachten overgelegd door het disciplinair comité van de medische stand). Hij was arts bij het grootste ziekenfonds Clalit, werd daar in 2000 om onbekende redenen ontslagen en heeft nu een eigen holistische kliniek. (Dat intrekken van zijn medisch licentie geeft onmiddellijk voeding aan de achterdocht dat er iets mis is met het vaccin, als de staat ieder anti-geluid smoort …)
Het partijprogramma van Rapeh lijkt op het eerste gezicht zo gek nog niet: de focus ligt op het versterken van de preventieve zorg. Dat houdt het bevorderen van biologische landbouw in, een einde aan het gebruik van giftige bestrijdingsmiddelen en kunstmest, maar ook het verwijderen van zendmasten uit het publieke domein, vooral rond scholen, ziekenhuizen en bejaardentehuizen; het verwijderen van fluor en chloor uit het drinkwater (ik dacht dat er hier al lang geen fluor meer in het drinkwater zit) en het vergoeden van alternatieve geneeswijzen door de ziekenfondsen.
Daar kan ik mij wel in vinden. Maar daarna wordt het anti-overheidsparanoia. De ambtenaren van Volksgezondheid hebben volgens Avni sinds de oprichting van de staat misdaden gepleegd tegen de burgers van Israël, door hen slaven te maken van de vaccinatie-industrie en de chemotherapie, zonder aandacht te schenken aan hoe je op natuurlijke wijze gezond kunt blijven. Want: "Als kankerpatiënten zouden weigeren om vergif in te nemen (chemotherapie) zouden oncologen werkloos worden." De rest van het programma: tegen lockdowns, tegen afstand houden van elkaar, tegen tracking van geïnfecteerden per telefoon, (is trouwens grandioos mislukt, dus daar hoeft geen actie tegen te worden gevoerd), tegen het dragen van mondkapjes en vooral tegen de ´groene pas´ voor gevaccineerden.
Een typische Amerikaans-libertaire agenda, wantrouwend naar de overheid en voor bijna totale vrijheid van de individuele burger; de enige grens is aantasting van de vrijheid van een andere burger. Maar de groene pas is niet ingevoerd om mensen te pesten, maar om ervoor te zorgen dat de besmettingsgraad daalt. En het werkt – op het moment dat ik dit schrijf, 16 maart, is de reproductiefactor 0.72, de laagste waarde sinds oktober. Ik heb enig begrip voor wie zich om principiële redenen niet wil laten inenten, maar neem dan óók de consequenties van die beslissing. Zoals voorlopig niet naar de sportschool kunnen, of kunnen eten in een restaurant. En ga dat niet “apartheid” noemen, zoals Ilana Daniels in de video doet.
Gelukkig rekent een andere religieuze vrouw, Sivan Rahav Meir, in The Times of Israël af met zulk gedachtegoed. Zij werd, na te hebben verteld dat ze was gevaccineerd, op sociale media overspoeld met honderden berichten per dag, zoals: "En, heb je genoten van alle likes die je kreeg op de foto die je postte dat je die prik hebt genomen? Je hebt er duidelijk geen moeite mee om gevaarlijke experimenten op mensen te steunen." Ze reageert door nog eens te melden dat de eventuele schadelijke effecten van de inenting volgens de wetenschappelijke en medische wereld minimaal zijn, vergeleken met de schade die corona kan veroorzaken. "Hoe vaak kun je een video posten van een of andere Italiaans arts die 'de waarheid vertelt die door iedereen wordt verzwegen´?"
Meestal gaat het niet om feiten, vervolgt ze, maar om mensen die bang zijn, duidelijke informatie nodig hebben en geruststelling. Maar vaak ligt het ook dieper. Mensen die het 'het establishment' wantrouwen, laten zich niet overtuigen door rationele argumenten. Er zijn mensen bij die fundamenteel hebben besloten niemand meer te vertrouwen. Zodra de motivatie niet rationeel is, is de taal die wordt gebruikt ook totaal gestoord. Sinds wanneer halen mensen er termen als apartheid, holocaust, selectie en Mengele bij als ze discussiëren over het al dan niet nemen van een inenting? Hoe kan iemand die zonder vaccinatiebewijs de sportschool niet inkomt, dat gelijkstellen aan een concentratiekamp?! vraagt zij zich af.
Ik krijg de indruk dat in Nederland de beweging tegen het vaccineren en de andere maatregelen veel wijdverbreider is dan hier. Hier plukken we nu al de vruchten van het vaccinatiebeleid, maar door het gedecentraliseerde geklungel in Nederland zitten mijn leeftijdgenoten nog met smart te wachten op een prik en worden er ten bate van enige versoepeling onzinnige regels bedacht, zoals dat je in een (boek)winkel maar tien minuten de tijd hebt om iets uit te zoeken, een boek of een kledingstuk. De charme van een boek kopen in de betere boekhandel is toch juist het rondneuzen, het hier en daar inkijken van een boek, en de boekverkoper om advies vragen. Gaat Nederland ten onder aan te veel regelgeving? Het zorgt in ieder geval niet voor een soepel schakelend beleid dat inspeelt op veranderingen. Wel voor veel boze mensen die niet meer willen meedoen. En misschien zelfs op de partij van de geparfumeerde boze Leidse student gaan stemmen.
