Het stormt en het hagelt in Jeruzalem, het is 7 graden, er zijn weinig mensen op straat. Maar in Aleppo (of wat daar van over is) is het nu 4 graden en ’s nachts is het 3 à 4 graden onder nul. Terwijl er nog steeds wordt gebombardeerd en geschoten, de wapenstilstand is verbroken. De bussen die burgers en rebellen zouden ophalen naar veiliger gebied, zijn volgens het laatste nieuws leeg vertrokken. Er wordt gezegd dat het sji’itische militairen zijn, Assads troepen, of Iraniërs of Irakezen die het vervoer tegenhouden.
Alleen maar ellende en onheil vandaag, lijkt het. Een glimpje licht van het Trump-front: een aantal kiesmannen van het Electoral College gaat nog proberen genoeg leden van dit college zo ver te krijgen dat ze de woest naar alle kanten twitterende kandidaat als "ongeschikt voor het presidentiële ambt" zullen beoordelen. En nog veel belangrijker, het wordt duidelijk dat er inderdaad grootscheepse Russische sabotage van de Amerikaanse verkiezingen heeft plaatsgevonden. Via het infiltreren van computers van democatische en republikeinse instellingen en personen. Met medewerking van Wikileaks, die de e-mails van de democraten op de site zette, precies op kritieke momenten. Buitenlandse inmenging in Amerikaanse verkiezingen, dat is nog iets anders dan seksisme of racisme, voor de gemiddelde Amerikaanse patriot. Trump, vriendjes met Poetin, vindt het allemaal maar onzin.
Waarom vind ik dat allemaal zo belangrijk? Het maakt nogal wat uit voor Israël welke president er de komende vier jaar in Washington zetelt. Trump wil onmiddellijk de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem verplaatsen. Burgemeester Nir Barkat juicht dat idee toe. Barkat is zich aan het ‘inrijden’ om in de toekomst de opvolger van Netanjahoe te worden, voor de Likoed. Ook in Israël is het democratisch proces aan erosie onderhevig. Ha’aretz van anderhalve week geleden had een paginagroot interview met knessetlid Betsalel Smotrich van HaBayit HaYehudi. Hij werd geïnterviewd door een journaliste uit Tel Aviv die behoorlijk leek te schrikken van zijn uitspraken. Terwijl hij dingen zei die ik dagelijks op Facebook tegenkom of ook wel om me heen hoor, van nationaal-religieuze kennissen, alleen niet zo keihard tot het uiterste doorgedacht als Smotrich dat doet.
Het gesprek werd gevoerd tegen de achtergrond van de ontruiming van de ‘buitenpost’ Amona. Deze week is duidelijk geworden dat Amona door de regering Netanjahoe wordt geofferd om er in ruil daarvoor een wetsvoorstel door te krijgen dat illegale nederzettingen c.q. buitenposten met terugwerkende kracht legaliseert. Smotrich is 36, orthodox, z’n tsietsiet komen nonchalant onder zijn T-shirt uit, getrouwd, zes kinderen; hij woont in de nederzetting Kedumim, ruim 4.000 inwoners, in de heuvels van Samaria, op de Westoever. Hij noemt Netanjahoe “niet rechts” en zegt: “Netanjahoe is niet vrij te handelen zoals hij zou willen”. (Een juiste analyse trouwens.) Smotrich vertelt hoe hij na de ontruiming van de Gazastrook, waar het leger tegenover de nederzetters stond, besefte dat de werkelijke macht bij de staat lag. Hij besloot daarop internationaal recht te gaan studeren aan de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem. Verrassend: Michal Rozin, partijlid van het linkse Merets, noemt hem “een van de intelligentste en eerlijkste mensen die ik ken”.
De intelligente, beminnelijke Smotrich vindt dat de hele Westoever, niet alleen het gebied C, waar Israël burgerlijk en militair gezag uitoefent, maar ook de gebieden A en B, waar veel meer Palestijnen wonen, moeten worden geannexeerd. Hij wijst er terecht op dat het Israëlische regeringen van rechtse en linkse snit waren die zijn begonnen nederzettingen te stichten op betwist gebied. (Uit veiligheidsmotieven, maar ook uit ideologische motieven, EvS.) “De wereld zal het vast niet leuk vinden als Ma’aleh Adumim (Jeruzalemse wijk buiten de Groene Lijn) onder de Israëlische wet komt te vallen, maar de wereld accepteert dat wel.” Vandaar uit moet de Israëlische wetgeving dan worden ingevoerd over heel Judea en Samaria (de Westoever). De Palestijnen zullen voor de keus worden gesteld: accepteren dat ze een minderheid zijn en het Israëlisch staatsburgerschap aanvaarden; wie dat niet doet, wordt er uit gezet. Smotrich is voor een politiek van de keiharde hand, want dat zal de voortdurend opvlammende intifada voor eens en altijd beëindigen. De brandbomaanslag (door Joodse terroristen) op een Palestijns gezin in het dorpje waarbij drie gezinsleden gedood werden, noemt hij overigens “verschrikkelijk” en hij vindt het terecht als de daders levenslang krijgen.
De meest kenmerkende uitspraak doet hij als het gaat over het verschil tussen orthodox jodendom enerzijds, en reform of conservative jodendom anderzijds: “Ik geloof in het bestaan van Absolute Waarheden. Adonai Echad – de Eeuwige is één, niet dertig. De Tora komt van de Eeuwige en ik ben er aan gebonden.” (Jammer dat hij door een seculiere journaliste werd geïnterviewd die alleen kon wijzen op juridische uitspraken van het Internationaal Gerechtshof – Ik had wel eens iemand willen horen die hem kon tegenspreken op grond van kennis van de Tora. Iemand die niet in Absolute Waarheden gelooft, maar weet dat de Tora paradoxen kent, en heel veel verschillende interpretaties. En dat er geloof ik 36 keer staat dat je de vreemdeling niet mag onderdrukken, “want jullie zijn vreemdelingen geweest in Egypte. Ik ben de Eeuwige”.
