Gisteravond barstte de puberdochter van een goede vriendin in tranen uit en snikte dat ze in Nederland wilde wonen, want daar was tenminste geen oorlog. Ze heeft natuurlijk een heel geïdealiseerd beeld van Nederland, waar ze meestal in de zomervakantie is en dan wordt verwend door haar opa, naar de Noordermarkt gaat en patat eet. Of ze het nog zo leuk zou vinden als ze in Nederland naar school zou gaan en opeens alles in het Nederlands moest doen, valt nog te bezien.
Maar er is inderdaad geen oorlog in Nederland. Terwijl hier vannacht (woensdag op donderdag) vanuit Gaza zo’n tweehonderd raketten zijn afgevuurd op Zuid-Israël. En het is nog niet voorbij. Voor het eerst zijn in Kiriat Malachi, bij een voltreffer op een flatgebouw, drie doden gevallen en daarnaast vijf gewonden. Dat is de (voorlopige) prijs van operatie ‘Zuil van Verdediging’ (wie bedenkt die idiote ronkerige namen toch?) waarbij het Israëlische leger Ahmed Jabari, de leider van de militaire vleugel van Hamas, uit de weg ruimde. Niet dat die Jabari een lieve jongen was, hij was o.a. betrokken bij het ontvoeren van Gilad Shalit, zijn handen zitten onder het bloed, maar wat denken onze leiders eigenlijk? Dat door deze ‘tough policy’ opeens de vrede uitbreekt?! Hamas heeft verkaard het doden van Jabari op te vatten als een oorlogsverklaring. “De slang kweekt altijd weer een andere kop” merkt de linkse columnist Jossi Sarid terecht op. Die ‘targeted assassinations’ hebben nooit gewerkt, er staan onmiddellijk tien nieuwe nog extremere leiders op. En de gewone burgers en de kinderen, zowel in Sderot, Asjdod, als in de Gazastrook, zijn altijd de dupe. (En denk niet dat ik de huidige toestand alleen wijt aan Israël – sinds begin 2012 zijn er vanuit Gaza al 797 raketaanvallen op Israël uitgevoerd, mortiervuur niet meegerekend).
Net belde Jaffa op, een andere vriendin, over de Johrei healinggroep die we morgen met zijn allen zouden hebben bij Iris en Rafi, die in een kibboets 40 kilometer van Gaza vandaan wonen. Ze hebben een idyllisch huisje, met een tuin, een vijver en fruitbomen, maar tijdens het telefoongesprek met Iris waren de sirenes en de knallen van neergekomen raketten te horen en zij is later naar Risjon le Zion gegaan om het af te wachten. (Johrei is een healingmethode, zoiets als Reiki, maar dan uit Japan). Vanwege de Zuil van Verdediging hebben we onze bijeenkomst dus verplaatst naar Jeruzalem, buiten bereik van welke lange-afstandsraket dan ook. Gelukkig is helende energie, en zijn gebeden, niet gebonden aan tijd of plaats – die bereiken iedere plek, zonder schade aan te richten.
