Zijn dat dezelfde mensen? Degenen die Israël niet zien zitten en degenen die het hier ook niet zo op Joden hebben, zeker als ze ‘zichtbaar’ zijn?

Je hebt mensen die allergisch reageren op alles wat Israël doet. En dan bedoel ik alles. Dus niet alleen het inpikken van land of olijfboomgaarden van Palestijnen. Afwijzing daarvan snap ik heel goed, want daar ben ik zelf ook allergisch voor. Daarom sluit ik me graag aan bij initiatieven van JCall in Nederland, een groep van Joden die én kritisch én solidair willen zijn met Israël en onrecht gewoon onrecht noemen. Het is namelijk erg dom om dat niet te doen.

Nee, met allergisch voor alles bedoel ik dat ze categorisch alle zelfverdedigingsacties van Israël veroordelen. Of het afscheidingshek of de muur een “misdaad tegen de menselijkheid” noemen, terwijl dankzij die afscheiding honderden mensenlevens gespaard zijn. En niet alleen aan Israëlische kant, denk ook aan de zelfmoordenaars. Voor de Israël-allergische mensen telt dat allemaal niet, bij hen kan Israël per definitie geen goed doen.

Je hebt ook mensen die, gevoed door een lange Europese traditie, het niet zo hebben op Joden in Nederland of Europa. Zij voelen zich niet comfortabel in hun gezelschap. Die mensen vind je in alle kringen, van studentencorpora tot Marokkaanse straatjochies, van voetbalfans tot kooplui van de Albert Cuyp.

Het is wel belangrijk, als Jood, om te weten of die mensen van de eerste groep en die van de tweede groep dezelfde mensen zijn. Want als dat niet zo is, dan heb je altijd nog een escape.
Als het dan hier niet meer veilig aanvoelt kun je in ieder geval – zoals Bolkestein suggereert – naar Israël. Of andersom, als het daar echt levensgevaarlijk wordt – denk aan Iran of complete verbanning van Israël uit de wereldgemeenschap – dan is er nog de diaspora.

Maar als dat wel zo is dan zit je mooi klem. Dan kun je maar beter hier weg zijn, maar Israël is dan ook geen oplossing meer. Want wereldwijd willen dezelfde mensen je hier weg hebben en tegelijkertijd het bestaansrecht van de Joodse staat ter discussie stellen. En in sommige gevallen nog wel verder gaan.

Dan is de klemsituatie compleet en duikt de term “Jodenvraagstuk” weer op. Voor de oplossingen die daarvoor verzonnen worden moet je oppassen, en niet alleen als Jood.