Geluk

Simon Soesan

vrijdag 8 juni 2012

Osher heet hij, Geluk. Hij was amper 8 jaar toen de zoveelste raket in Sderot landde, precies op het huis waar hij woonde. Er was geen schuilkelder in zijn huis, want de regering had het te druk om te praten over het wel of niet geven van een budget voor het aanbouwen van schuilkelders in Sderot. Feitelijk gebeurt er niets, behalve dan de duizenden raketten die in de laatste jaren op Sderot landen. Waarom? Omdat Israël de Gazastrook bezet.

Nu is Israël al 7 jaar geleden uit de Gazastrook vertrokken en al meer dan drie jaar geleden ontruimden we ook de nederzettingen ten noorden van Gaza, maar Hamas (erkend door de VN als terroristen-organisatie) heeft de wereld ervan overtuigd dat we wel degelijk in Gaza zitten en dus mogen ze ons blijven beschieten. Met de mogelijkheid om juist uit Nederland geld op te halen voor hun activiteiten (Nederland steunt geldelijk diverse organisaties van Hamas, die ondanks vele vreedzame namen, allang door de VN zijn achterhaald als fondsen voor het kopen van wapens), beschieten ze dus dagelijks diverse stadjes en nederzettingen in Israël.

Osher raakte zwaargewond bij een raket-ontploffing en zijn linkerbeen moest worden geamputeerd. Toen de premier en later andere politici even bij hem langs kwamen in het ziekenhuis om op de foto te komen met de kleine held, vroeg hij hun: “Maar ik ken jullie niet. Als jullie de regering zijn, waarom stoppen jullie de bombardementen dan niet?” De premier kreeg een hoestbui en de anderen glimlachten vriendelijk en aaiden hem over zijn bol.

Het is nu bijna een jaar later en Osher is met zijn familie verhuisd. Ze wonen nu in Asjdod, een grote stad aan de zee, tussen Asjkelon en Tel Aviv. Hij heeft geleerd om met krukken te lopen en maakt zich klaar voor zijn prothese. De wereld draait door en, dankzij een tekort aan Israëlische uitleg, denkt de wereld nog steeds dat Israël Gaza bezet. Deze onwetendheid en domheid worden prima uitgebuit door Hamas, dat nu ook de wereld ervan heeft overtuigd dat Gaza afhankelijk is van Israëlische benzine, elektriciteit, medicijnen en voedselbevoorrading. Dat Israël geen olie produceert, geen Arabisch land is, en dat de grens met Egypte, hun Arabische broeders, dicht is, terwijl deze al anderhalf jaar open is. Dat alle Arabische broederlanden liever geld uitgeven aan het bouwen van mooie hotels en vuurwerkshows doet er ook niet toe: Israël, het land dat voor Hamas en hun Iraanse sponsors niet bestaat en toch van de wereldkaart geveegd moet worden, is wel zeker volgens hun verantwoordelijk voor al deze en nog vele andere gratis bevoorradingen. En de wereld, tussen Big Brother en Idols door, gelooft dit allemaal en geeft geld voor de zielige kindertjes in Gaza. Dat geld heeft nu iets nieuws opgeleverd: nieuwe raketten die nog verder kunnen landen in Israël. Met dank aan de EU en vooral de Nederlandse regering, bekend om haar theedrinken met types die in andere landen zonder meer achter slot en grendel worden gegooid.

Osher was stomverbaasd van de week toen het leger hem, zijn familie en alle inwoners in hun omgeving meedeelde dat ze zich klaar moesten maken voor bombardementen uit Gaza. De nieuwe raketten, met Franse en Russische technologie en met Iraans geld ontwikkeld, zijn nu klaar voor gebruik. “Ik dacht dat ik hier veilig was en nu moet ik me voorbereiden op bombardementen? Waar moet ik heen in ons kleine landje?” vroeg Osher geschrokken terwijl hij radeloos door zijn huis hinkte.

Volgens Hamas, gesteund door onder andere de Nederlandse regering, gewoon: de zee in.

© Simon Soesan

Reageren op dit item is niet meer mogelijk.
we weten het al jaren,wat er gebeurt vanuit gaza, wij hier in nl kunnen weinig doen om dit probleem op te lossen, zahal doet wat ze kan...de publieke opinie wordt,bij optreden zahal,bewerkt....dus israel is altijd schuldig... het doet me verdriet dit te moeten constateren.

Columns 2020

Columns 2019

Columns 2018

Columns 2017

Columns 2016

Columns 2015

Columns 2014

Columns 2013

Columns 2012

Columns 2011