Onlangs hoorde ik op onze radio in Israël uit de mond van Yehoram Gaon, een bekende en geliefde zanger, een bijzondere mening over de actualiteit. Hij had een interessant betoog met betrekking tot het onlangs veroorzaakte bloedbad in Jeruzalem. Wat hij zei was het volgende.
Er zijn mensen die willen dat de Amerikanen ‘even’ hun ambassade naar Jeruzalem gaan verplaatsen. En daar ben ik faliekant tegen. Helemaal geen ambassade naar Jeruzalem verplaatsen. Sterker nog, helemaal geen hoofdstad Jeruzalem in Jeruzalem. Zelfs Jeruzalem in Jeruzalem wil ik niet, want dat maakt de Arabieren boos en dan rijden ze met vrachtwagens op ons in. Kijk zelf maar eens wat een rust we hebben omdat de Amerikaanse ambassade in Tel Aviv is gevestigd en niet in Jeruzalem. Dus waarom zouden we ons problemen op de hals halen? Ik stel voor dat we Tel Aviv officieel onze hoofdstad maken en dan hebben we eindelijk rust. Zelfs de nieuwe Amerikaanse minister van Defensie heeft in zijn oneindige wijsheid al gezegd dat Tel Aviv onze hoofdstad is!
Dus, weg van de Tempelberg, want die naam alleen al maakt de ware eigenaren van dit heiligdom boos.
En nu we het er toch over hebben, dan is Tel Aviv als hoofdstad van de Israëlische staat eigenlijk ook niet ideaal. En ja, ik noem het ‘Israëlische staat’ en niet ‘Joodse staat’, want anders worden onze vijanden misschien boos en volgt er straks weer een bloedbad. Maar laten we niet vergeten dat Tel Aviv in de buurt is van Jaffo, Aboe Kabir, Sjeik Moenis, etc., wat bepaalde mensen toch behoorlijk kan irriteren en in feite een uitnodiging zou kunnen zijn voor wederom een bloedbad.
Misschien moeten we gewoon naar Israëls eerste kibboets Degania gaan. Een kibboets is per definitie zionistisch en behoeft verder geen discussie. Dat zou je tenminste normaal gesproken denken, ware het niet dat die kibboets op een paar (gekochte) hectares van een oud dorp – Oem Joeni – is gebouwd, zodat dat ook zomaar een uitnodiging zou kunnen zijn voor onze vijanden om een vrachtwagen te pakken en op onschuldige mensen in een andere stad in te rijden, bijvoorbeeld Risjon LeZion, omdat in die plaats ooit de Hebreeuwse taal weer opbloeide.
Misschien dat we daar onze hoofdstad zouden moeten vestigen? Of toch maar niet, want Risjon LeZion is gebouwd op de (eveneens gekochte) grond van ene Moestafa Abdallah Ali Dajhan!
Laten we anders Beersjeva, de stad van onze aartsvader Abraham, tot onze hoofdstad maken. Klinkt logisch… Lekker ver weg van Jeruzalem, kan niemand een probleem vinden, zou je denken, dus zou niemand een reden kunnen hebben daarom een vrachtwagen te pakken om een aantal onschuldige mensen te doden. Maar Beersjeva ligt erg dicht in de buurt van waar de drie hoofdstammen van de bedoeïenen, Azazme, Zorba en Machmadin, al eeuwenlang gevestigd zijn, en dan heb ik het nog niet eens over het feit dat de stad is gebouwd volgens de plannen van twee Arabische architecten, Said Efendi Alansasjibi en Rajhib Alansasjibi, wat voor hun nazaten wellicht een reden zou kunnen zijn om het eigendom van de stad op te eisen.
Zullen we anders Eilat dan maar nemen? Helaas, dat kan ook niet, want dat was een dorpje (43 inwoners) met de naam Oem Rasj-Rasj.
Waar we onze hoofdstad ook willen vestigen, overal krijgen we gegarandeerd problemen, want ooit was het Arabische grond. En we willen niemand ergeren natuurlijk, zeker de Veiligheidsraad niet! Dat die grond aan ons is verkocht en dat wij ervoor hebben betaald, is blijkbaar van ondergeschikt belang.
In 1949 wilde David Ben-Goerion Jeruzalem tot hoofdstad uitroepen, maar daar bleek enorme weerstand tegen te zijn. Niet alleen vanuit de rest van de wereld, maar ook vanuit Israël zelf. Zelfs president Weizmann was er op tegen en waarschuwde Ben-Goerion dat de hele wereld op onze nek zou springen en dat de Arabieren dan bloedbaden zouden gaan aanrichten. Minister Mosje Sjarett was er ook tegen en waarschuwde dat we uit de VN zouden worden gegooid en dat de toekomst van ons splinternieuwe land op het spel zou staan. Toen hij zag dat Ben-Goerion onvermurwbaar was, nam hij ontslag. Ben-Goerion schreef hem een brief: “Wij, die op 14 mei 1948 een Joodse staat oprichtten in het land Israël, zijn verplicht deze nationale missie te vervullen en Jeruzalem is de hoofdstad van de Joodse staat!” Vier dagen was Sjarett buiten de regering en kwam toen toch maar met hangende pootjes terug. Weinigen kennen het verhaal van zijn ontslag, maar iedereen weet sindsdien dat de hoofdstad van Israël Jeruzalem is.
De beste oplossing zou kunnen zijn dat wij, Joden in de hele wereld, ervan overtuigd moeten zijn dat Jeruzalem de hoofdstad is van de Joodse staat, en dat daar ook de ambassades behoren te zijn. Zodra wij, Joden, daar allemaal van overtuigd zijn – zonder andere Joodse geluiden – en het hierover eens zijn, kunnen we ook de rest van de wereld overtuigen en is dat probleem van de baan.
Maar zolang wij het onderling niet eens zijn – vaak omdat bepaalde types toch hun five minutes of fame in de media willen – zijn wijzelf het probleem.
Aldus Yehoram Gaon.
Bewerkt en geredigeerd door Hendrien Kloots
© Caun & van Beem
