Nee, niet die enge beestjes die hun eigen web in elkaar zetten. Ik heb het over het nieuwe begrip: Spin. Er zijn zelfs spindokters. Echt waar. Met de Spin wordt bijvoorbeeld de situatie bedoeld waarbij men een feit op een bepaalde manier vertelt, waardoor men niet jokt, maar ook niet echt het feit vertelt. Voorbeeld: er was enkele jaren geleden een gerucht dat Hillary Clinton een vriendin zou hebben. Een spindokter zou dan kunnen zeggen dat Bill en Hillary dezelfde interesses delen. Meer niet.

Deze week werd de wereld zogenaamd opgeschrikt vanwege de resultaten van de Europese verkiezingen. Ultarechts, discriminatie, enge mensen en nog meer zorgwekkende termen werden gebruikt om ‘het volk’ te laten begrijpen dat ‘het volk’ verkeerd gekozen zou hebben.

Echt? Of zijn de huidige politici ervan geschrokken dat ze hun baantjes kwijtraken? Denkt men nu echt dat het om vreemdelingenbeleid gaat en niets anders? Willen de huidige niksnutten uit Brussel en Straatsburg (eh … welk parlement in de wereld neemt zitting in twee verschillende steden?) ons nu echt de stuipen op het lijf jagen?

Geleerde mensen met wie ik onlangs sprak, mensen die politieke wetenschap gestudeerd hebben, er les in geven en er heel wat van snappen, vertelden me allemaal hetzelfde:

‘Het lakse gedrag van het EU-parlement, het doen en laten wat men wil, het geld verkwisten en het niet luisteren naar het volk – dat zijn de beweegredenen voor een opmerkelijk groot aantal kiezers om expres extreem te gaan stemmen. Men ziet liever een paar gekken aan het werk die de boel helemaal kapot maken, dan een stel bon vivants die zich niets van de kiezer aantrekken. Een soort afstraffing, lekker puh zeggen.’

Ik hoorde deze analyse in vier landen van verschillende hoogleraren en media-adviseurs. Ook werd ik gewaarschuwd dat de huidige politici de media zodanig zullen manipuleren, dat ‘het volk’ zich met angst zal afvragen wat de toekomst brengen zal, nu de discriminatoren erg sterk zijn geworden. En terwijl men, terug in Nederland, zich beledigd voelt en krasse woorden in de media loslaat, weigert diezelfde overheid om een minderheid, die niet alleen wordt bedreigd, maar waar ook op geschoten wordt, te beveiligen.

Want voor de multiculti-politici gaat het maar om een ding: waar halen ze de meeste stemmen weg?

© Simon Soesan