Kun je Arabier en zionist zijn? Het blijkt van wel! Vraag het Shirin Sli’an maar, een 20-jarige soldate uit een van de Arabische dorpen in de Galil. Het is haar taak om schoolleerlingen aan te moedigen om militaire dienst te doen en, als het aan haar lag, allemaal bij gevechtseenheden.
Deze dagen, terwijl veel Joodse jongeren hun best doen om niet in dienst te gaan, klinkt het verhaal van Shirin ongelooflijk: niet alleen zit zij in het leger, haar oudere broer is majoor in het leger en een andere broer heeft bij de grenswachters gediend.
‘Heel veel Arabieren en Joden vragen me waarom ik in dienst ben gegaan,’ vertelde Shirin onlangs. ‘Vooral Joden die horen dat ik Arabische ben en niet snappen wat ik nu in het leger te zoeken heb. Ligt waarschijnlijk aan de goede opvoeding die ik van mijn ouders heb gehad. Ik glimlach naar iedereen en ga geen discussie aan.’
Ze ging vijf maanden geleden in dienst, Shirin, en ging op een cursus om jeugdleidster te worden. Het is haar functie om middelbare scholen af te gaan, in en om Nazareth, en lezingen te geven over de militaire dienst. ‘Ik leg de leerlingen uit hoe ze opgeroepen, worden, wat ze dan moeten doen, uit welke mogelijkheden ze in dienst kunnen kiezen en over de verschillende functies en eenheden in het leger. Ik zit ook apart met bijna elke leerling en probeer ze dan over te halen om ten eerste in gevechtseenheden te dienen, om je maximum aan de staat te geven. De leerlingen prijzen me dat ik ook in het leger dien en dat ik een voorbeeld voor ze ben om meer te doen, meer te geven aan ons land en voor ons land.’
Als je haar zo ziet, dan zeg je: een Israëlische. En dat is ook precies wat ze wil. ‘Dat we allemaal iets van huis uit meebrengen is natuurlijk, maar ten eerste zijn we allemaal Israëli’s. Daarna kan een ieder met zijn verhaal komen wat hij gelooft en waar hij vandaan komt. Heeft niets te maken met het feit dat je je land behoort te dienen.’
Ondanks alle eer, verkleedt ze zich onderweg naar huis wel. Het heeft geen nut om mensen boos te maken en niet iedereen, zeker niet uit haar directe omgeving, begrijpt haar keuze. Dus trekt ze onderweg naar huis gewone burgerkleding aan. Toch zegt ze niet bang te zijn en dat niemand haar ooit heeft bedreigd.
‘Ik ben heel trots op mijn militaire dienst,’ zegt ze. ‘Ik heb er altijd van gedroomd om dit te doen en om mijn land te dienen, wat is daar nou raar aan?’ Ook haar vriend steunt haar in haar beslissing om in dienst te gaan. De burgermeester van Nazareth, Shimon Gapso, is vol lof over Shirin: ‘die meid is een voorbeeld voor iedereen en er zijn er nog meer die, net als zij, zo dienst doen. Ook in onze stad is de co-existentie een begrip aan het worden.’
© Simon Soesan
