Elk jaar op 4 mei, waar ik ook ben op deze wereld, denk ik even aan Nederland. Waar men dan met de vuist op de borst slaat en de zovele onnodige slachtoffers van de wrede Tweede Wereldoorlog herdenkt. Uiteraard komen daar heel wat persoonlijke gevoelens bij als je een uit Nederland afkomstige Jood bent en weet dat juist Nederland het land is met het hoogste percentage Joodse slachtoffers van alle door de Duitsers bezette landen. En het land met het laagste percentage (3%) actieve weerstand van burgers tegen de Duitsers.
Ik denk dan hoe we vroeger, in Beverwijk en later in Castricum, met de Stille Tocht meeliepen en bloemen legden bij het oorlogsmonument.
Uiteraard zijn we nu jaren verder en is er een nieuwe generatie die anders denkt over het herdenken van wat het Duitse volk Nederland en zijn inwoners aandeed. We hebben al gehoord dat er overwogen werd om een prachtgedicht te laten voorlezen, goedbedoeld geschreven door een jongetje dat zijn oudoom legitimatie wilde geven, nadat deze enkele jaren als vrijwilliger bij de SS had gediend en zijn familie, zeker dit jonge kind, wist te overtuigen dat hij slechts een verkeerde keuze had gemaakt en eigenlijk zelf een slachtoffer was.
Maar ook elders in Nederland vindt men het een goed idee om dit jaar ook de Duitse soldaten, die tijdens een gewelddadige bezetting, gericht op het systematisch uitmoorden van een volk, om het leven kwamen. Want ook zij zijn slachtoffers van een doctrine. Misschien hadden ze het zelfs zo niet bedoeld. Die Duitse soldaten, niet het dorpje in Gelderland. Daarom heb ik besloten het o zo tolerante Nederland te helpen en wil ik u graag enkele ideeën geven om de 4 mei herdenking te veranderen in een echte, Hollandse en tolerante slachtoffer-polonaise. Want heus, slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog zijn overal te vinden:
• Wat vindt u van de kinderen van Himmler, Goebbels en hun maatjes, die door hun ouders werden vergiftigd? Zijn dat geen slachtoffers? Een minuut stilte graag voor de zielige kindjes van alle Duitse nazi´s!
• Wat vindt u van al die Duitse piloten? Dacht u dat het platbombarderen van Rotterdam een makkie was? Dat is héél traumatisch hoor! Graag ook een minuutje voor hen!
• En, oh ja, natuurlijk, al die vrijwillige kampbewakers? Het is ze echt niet in de koude kleren gaan zitten hoor! Probeert u maar eens 6 miljoen man te vermoorden! Heel zielig wat die mensen allemaal hebben gedaan! Twee minuten voor hen. Kom, tolerant Nederland!!!
• Echt, al die mensen die vochten voor Duitsland en uiteindelijk ook nog verloren ... dat is toch heel erg?
• Wat dacht u van de Koninklijke Familie? Heel hard weggerend en jaren op zielige kamers in Londen en Canada? Kunnen we even een treurig gezicht maken voor hun trauma?
• En dan hebben we de nieuwe generatie van slachtoffers: wat zal het een schok zijn voor alle Moslims – legaal en illegaal – in Nederland, dat ze geen deel van deze oorlog hebben uitgemaakt! Even netjes een uurtje stilstaan voor deze slachtoffers, die de grootste slachtpartij van Joden net gemist hebben ... Geen wonder dat ze niet willen dat dit verhaal op de Nederlandse scholen wordt geleerd. Kom op!
• En laten we vooral die 97% van de Nederlandse bevolking uit de jaren ‘40-‘45 niet vergeten, die zo goed de Duitsers hebben geholpen, of alleen maar toekeken en geen poot uitstaken, in de hoop dat ze van de Joden af zouden komen, om te ontdekken dat bijna 10% van de Nederlandse Joden aan dit plan is ontsnapt (inclusief mijn ouders, waarvoor mijn excuses ...), dat is toch schokkend, dat maakt hen toch ook slachtoffers?
Nee echt, gaat u vooral door met het eren van de duivel en zijn handlangers, dat is zo multicultureel, dat is wel zo tolerant, en – eerlijk is eerlijk – wel zo typisch Hollands! Want niet alleen Günther Grass heeft het ware gezicht van Duitsland laten zien: ook het 4 en 5 mei Comité heeft zijn ware gezicht laten zien en nu, dankzij een dorpje in Gelderland, kan ik eindelijk begrijpen waarom juist uit Nederland het grootste aantal Joden is vermoord tijdens die Tweede Wereldoorlog en waarom een oud-premier, samen met een antisemitisch viswijf op alle media in Nederland hun antisemitisme mogen preken: omdat het een land is van voornamelijk huichelaars en verraders van eigen huis en haard. Toch waren er nog enkele rechtvaardigen in Sedom – mijn ouders waren bij de familie Snellen ondergedoken, die, uit overtuiging en zonder zelfbelang, mijn ouders het leven hebben gered – waardoor mijn broers, zusters, ikzelf en onze kinderen en kleinkinderen mogen leven.
Nee. Wij zijn geen oorlogsslachtoffers en u hoeft ons niet te herdenken. Het is mij nu duidelijk wat het werkelijke slachtoffer van de Tweede Wereldoorlog is: de moraal, het moreel, de integriteit en de ruggengraat van Nederland, allemaal te koop voor een habbekrats bij uw politici en autoriteiten. Ik zou bijna zeggen: Nederland, schaam u!
Maar daarvoor moet men eerst een geweten hebben.
© Simon Soesan
