Enkele weken terug, op sjabbes in sjoel, werd mij door iemand gevraagd hoe de toestand qua alertheid was. Ik antwoordde dat er altijd alerts zijn, maar dat ik er verder geen sjoege van had. Iemand draaide zich om en zei vaderlijk: “Alerts in Duitsland zijn voor jullie, de Israëli's. Wij zijn Duitsers.” Ik had geen zin om in sjoel een discussie te beginnen, maar moest wel denken aan deze uitlating, die zo geliefd was bij de Europese Joden in de jaren dertig van de vorige eeuw. Ze waren Nederlanders, Duitsers, Hongaren, Polen en hen kon niets gebeuren.
Afgelopen zondag was er een grote demonstratie in Berlijn. Tegen antisemitisme. ‘Breng je stem uit tegen jodenhaat, nooit weer opnieuw jodenhaat!´ waren de leuzen. Uiteraard een goedbedoelde happening, waar honderden bussen voor gecharterd waren, om wie-dan-ook gratis naar Berlijn te brengen. Naast Merkel, Gauke (president van Duitsland) en de minister van buitenlandse zaken, waren ook superjood Lauder en de voorzitter van de Centrale raad der Joden in Duitsland, Graumann, aanwezig. Iedereen mocht wat zeggen en Graumann, altijd bereid een Fidel Castro-lezing te geven (lang en vermoeiend), deed zelfs de briljante uitspraak dat ‘wie tegen Israël is, eigenlijk altijd al een antisemiet was’.
Ook alle anderen waren zich bewust van de politieke opportunity en de aanwezigheid van hordes journalisten en gaven, met een serieus gezicht, hun visie op jodendom, Israël en Duitsland. De klapper was uiteraard Angela Merkel, die zich bewust was dat ze voor pro-Joodse mensen stond (ze geeft ook prachtige toespraken voor Moslims, Turken, etc). Ik zal u de vele woorden besparen, maar er was een zin van haar die alles zei over hoe de Duitsers (en eigenlijk alle Europeeërs) de Joden in hun land zien. Nadat ze onder luid applaus stelde dat jodendom een deel van de Duitse identiteit was, voegde ze eraan toe dat ‘Joden welkom zijn in Duitsland’. Ik zweer het u, geen woord aan veranderd. Dus … excuses aan de Duitse Joden die zich erg Duits voelen: u bent welkom in Duitsland. Als gast dus. Maar u bent geen Duitser. Net als Joden in alle andere Europese landen. U bent welkom.
De demonstratie was gerapporteerd als een happening met 10.000 demonstranten. De pers telde 8.000. De politie had het over 3.500 tot 4.000 mensen. 108.000 Families zijn ingeschreven als leden van de diverse Joodse gemeenten in Duitsland. Omdat Duitsland een religiebelasting kent, betaalt eenieder die verklaart tot een religie te behoren (een verklaring die niet verplicht is), maandelijks een belasting die dan weer wordt vertaald als subsidie van de regering aan de betreffende religie en haar instituten. Daar veel Joden in Duitsland geen zin hebben zich als Jood te afficheren, of geen zin hebben in deze belasting en ook in veel gevallen geen geld hebben voor deze belasting, wordt aangenomen dat er nog zo’n 150.000 Joden in Duitsland wonen, die niet te tellen zijn. Dat aantal is inclusief Joden die jaren geleden uit Rusland kwamen (en door hun Joodse broeders vaak voor ‘Kozakkenbloed’ worden uitgescholden), alsook Israëli´s die hier voor kortere of langere perioden verblijven.
Terug naar onze demonstratie van afgelopen zondag, waar Christelijke organisaties mededeelden dat zij ongeveer 2.500 man gestuurd hadden. Dat houdt in dat ongeveer 1.500 Joden naar de demonstratie kwamen. Van de kwart miljoen die hier wonen. Nou ja, wonen … ze zijn maar te gast. Maar wel ten zeerste welkom.
© Simon Soesan
