De hier niet verder te definiëren Brave Burger S, hierna te noemen BBS, ontving in november 2016 een schrijven van het Israëlische Centrum voor Rijbewijzen, waarin hem werd verzocht om, vanwege zijn reeds gevorderde leeftijd van 61 jaar, zijn ogen te laten testen voordat zijn rijbewijs zou kunnen worden vernieuwd. Als goede en brave burger gehoorzaamde BBS onmiddellijk en toog hij enkele dagen later naar een plaatselijke optometrist. Deze begon zijn deskundige onderzoek met het in een toestel persen van het gehele ponem van BBS, waarna hij op enkele knoppen drukte. Vervolgens deelde hij BBS mee dat deze een probleem had met ‘diepte kijken’. De optometrist vulde een formulier in op de website van het Centrum voor Rijbewijzen en BBS verliet de optometrist met het goede gevoel dat hij zijn plicht had gedaan.
Enkele weken later, in december 2016, kreeg BBS een brief van datzelfde centrum, waarin hem werd medegedeeld dat er een probleem was geconstateerd met zijn ‘diepte kijken’. BBS werd verzocht een orthopatische test te laten doen en in een bijlage bij de brief stond een lijst met aanbevolen instituten waar deze test kon worden gedaan in Tel Aviv, Jeruzalem, Ashdod en Netanya.
BBS belde het Centrum voor Rijbewijzen en legde hen uit dat hij in Haifa woonde, waarop hem werd beloofd dat er onmiddellijk een lijst met aanbevolen instituten voor de orthopatische test in Haifa en omgeving zou worden gestuurd.
In januari 2017 belde BBS het Centrum voor Rijbewijzen met de vraag waar de lijst bleef. Deze was al op de post, werd hem gezegd. Ook in februari en daarna in maart stelde hij hun dezelfde vraag, waarop hij iedere keer hetzelfde antwoord kreeg. Een variant op het Nederlandse ‘het zit in de molen’. Men moet er hierbij waarschijnlijk van uit gaan dat, in de traditie van het Joodse Volk, de Joodse Post er veertig jaar voor nodig heeft om een brief of pakketje af te leveren. Geduld is dus geboden als men van deze dienst gebruik wil maken. En zijn omgeving kan getuigen dat het geduld van BBS legendarisch is …
Eind april 2017 was zelfs voor BBS de maat vol. Hij stuurde een brief naar de klachtenafdeling van het Centrum voor Rijbewijzen en het wonder geschiedde, een week later ontving hij een aangetekende brief van het Centrum voor Rijbewijzen. Als bijlagen waren toegevoegd een kopie van de brief van december en de lijst met aanbevolen instituten voor de orthopatische test in Tel Aviv, Jeruzalem, Ashdod en Netanya. Tevens bevatte de brief de mededeling dat zijn nieuwe rijbewijs geannuleerd was vanwege zijn weigering om zijn ogen orthopatisch te laten testen.
Nu werd BBS echt boos en hij belde het Bureau van de minister van Transport, waar het Centrum voor Rijbewijzen onder valt. Hem werd echter medegedeeld dat de minister niet met iedere brave burger die daar behoefte aan had, kon spreken. Toch wilde men zijn klacht daar wel registreren en zowaar, een dag later kreeg hij een telefoontje van een dame van het ministerie van Transport, die hem een adres gaf van een instituut in Haifa waar hij deze belangrijke ogentest kon laten uitvoeren. Echter, toen BBS het instituut belde voor een afspraak en hun uitlegde waarover het ging, werd hem verteld dat deze test helemaal niet bestond en dat hij als particulier sowieso niet bij dit instituut terecht kon voor welke test dan ook. Vol interesse belde BBS nu met alle opgegeven instituten in Tel Aviv, Jeruzalem, Ashdod en Netanya. Alle gaven hem hetzelfde antwoord, men had nog nooit van deze test gehoord en als particulier kon BBS helemaal niet bij hen terecht.
Een dag later ontving hij een brief van het Centrum voor Rijbewijzen waarin hij werd geïnformeerd dat zijn aanvraag voor medische cannabis was afgewezen …
Aangezien BBS een paar mogelijk invloedrijke mensen kent in het Beloofde Land, oftewel de grootste Jodenstreek ooit, belde hij een paar van deze lieden op en vertelde hen zijn ervaringen. Omdat deze kennissen BBS vrij goed kennen, namen zij zijn verhaal heel serieus op en het vage gehinnik op de achtergrond was vanzelfsprekend te wijten aan de slechte lijn en het licht afgenomen gehoor van BBS, wat weer te maken heeft met zijn gevorderde leeftijd.
Nog diezelfde dag ontving BBS een telefoontje van een Hoge Moos van het Centrum voor Rijbewijzen, die hem zijn excuses aanbood. Hij legde BBS ook uit dat er een grote fout was gemaakt. Men had begrepen dat BBS alles dubbel zag, vandaar het lange wachten. Hoewel BBS enige moeite had de samenhang te begrijpen tussen diepte kijken, dubbelzien en cannabis, wachtte BBS rustig af tot de Hoge Moos was uitgesproken. Deze beloofde hem dat alles in orde zou komen, dat hij, de Hoge Moos zelf, alles zou behandelen en dat BBS zeer binnenkort zijn nieuwe rijbewijs kon verwachten.
“En hoe zit dat met de cannabis?”, probeerde BBS zijn geluk, inmiddels enigszins overmoedig geworden.
Maar helaas had de Hoge Moos net opgehangen …
Bewerkt en geredigeerd door Hendrien Kloots
© Caun & van Beem
