Wij voelen ons gezegend met onze vijf kleinzoons. Ja, allemaal jongens. De leeftijden zijn gemakkelijk: 6, 4, 3, 2 en 1 jaar oud. Soms zien we ze alleen, soms per gezin en soms ook de hele bups samen. En ze kunnen zich kostelijk vermaken bij ons. Gedurende de lange zomerdagen geeft het opblaaszwembadje op ons balkon heerlijk verkoeling en nu, tijdens de komende winterdagen, is de door ons ingerichte ‘kleinkinderkamer’ hun paradijs vol met speelgoed.
Ook gaan ze soms mee naar het overdekte winkelcentrum. Vooral een bezoek aan de supermarkt is populair want bij Saba gaan ze – met een maximum van drie kinderen – in een winkelwagen en hebben we reuzelol. Hard door de bochten rennen en het karretje met kracht wegduwen totdat het stilstaat (zonder tegen iemand of iets aan te botsen). Kortom, met Saba mogen ze de boel op stelten zetten.
Vaak ‘vinden’ we een willekeurig winkelwagentje gevuld met boodschappen, zonder dat degene die het heeft gevuld daar op dat moment bij is. Dan verruilt Saba stiekem, onder grote hilariteit, enkele producten uit dat karretje met totaal andere producten … De lol bij de kassa kan niet op wanneer de klant bij het afrekenen niet begrijpt hoe deze producten in zijn winkelwagen zijn beland. Wij staan uiteraard op een afstand te kijken … Een andere favoriete bezigheid in de supermarkt is het ruilen van winkelwagentjes van nietsvermoedende klanten die net met hun rug naar hun karretje toe staan. Wij genieten dan samen van de verwarring en discussies die dit veroorzaakt.
Of in de langste rij bij de kassa gaan staan om vervolgens te proberen ze allemaal voorbij te gaan tot helemaal vooraan, terwijl Saba heel hard “Kakki!! Kakki!!” roept en een enkeling daarbij niet kan uitwijken in het smalle gangpad bij de kassa.
Ook heb ik mijn geheel eigen en beproefde educatieve wijze om de jongens te leren eieren te controleren. Deze gaat als volgt: eierdoos open maken, ei eruit halen, ei kapotslaan op een ander ei, om vervolgens te concluderen dat het ei niet hard genoeg was. Waarbij ik ook meteen aanteken dat ik ze uitleg dat Saba ook de kapot geslagen eieren zal betalen.
Maar het leukste vinden ze de foto’s, gemaakt met een telefoon. Van anderen wel te verstaan. Vaak word ik gevraagd een foto te nemen van anderen. Waarschijnlijk komt dat door mijn rustige, serieuze en betrouwbare uitstraling. Ik krijg dan een smartphone in de handen gedrukt. Ik bedank die persoon uitgebreid, draai me om en loop vervolgens weg met de smartphone en met mijn kleinzoons … Paniek alom, dikke pret bij ons. Uiteraard maak ik daarna alsnog de beoogde foto en geef ik keurig de telefoon terug!
Ik ga ervan uit dat hun ouders verantwoordelijk zijn voor de opvoeding. Saba leert ze alles wat niet mag en niet kan – tenzij Saba erbij is.
En ja, ik ben Saba …
Bewerkt en geredigeerd door Hendrien Kloots
© Caun & van Beem
