Velen zijn zich ervan bewust dat de houding van de Europese Unie en ook de Nederlandse regering jegens Israël niet al te gebalanceerd is. Ik zeg dit voorzichtig. Soms lijkt het alsof men niet al te lang nadenkt over hoe men moet reageren. Alsof men beïnvloed is. Ik zeg ‘t maar. Om een voorbeeld te geven, wil ik u het volgende graag laten lezen. En nee, het is niet uit de duim gezogen. Sceptici kunnen altijd meneer Google vragen of het feitelijk klopt.
In mijn columns en verhalen heb ik het vaak over het samenleven van Joden en niet-Joden in Israël. Ik krijg vaak felle reacties alsof ik dit allemaal uit mijn duim heb gezogen. Uiteraard van mensen die nooit of zelden naar Israël gaan, of van mensen die in Israël zijn geweest en het vanuit hun hotel anders zagen.
Recente cijfers van de PA (Palestijnse Autoriteit) laten zien dat de verkoop van Israëlische producten in de Palestijnse gebieden dit jaar met 50% is gestegen. Ook de bezoeken van Israëli's in de Palestijnse gebieden zijn scherp gestegen. Omdat we best samen kunnen leven, als die schreeuwlelijken nu eens hun mond houden. Want er is geld te verdienen aan oorlog en geweld, dus gaat men maar door. Zelfs de grove ontvoering van drie tieners leidt niet tot vette krantenkoppen. Wel als Israël ze gaat zoeken. Het afschieten van raketten op Israël wordt als normaal gezien. Een reactie van Israël niet. Dat is nieuws.
Maar ik ben humorist en zie nu eenmaal de humor van bijna alles in. Dus hierbij een kort voorbeeld, hopende dat het ook bij u een glimlach om de lippen tovert.
De EU, in al zijn wijsheid, boycot al aardig wat producten uit Israël. Volgens de EU komen die producten uit bezette gebieden. Dat er een interim vredesovereenkomst is tussen Israël en de PA (getekend door Arafat, die eerst nog drie uur op de bühne stond te twijfelen), waarin de PA erkent dat Israël niets meer bezet en waarin ook is aangegeven waar men in geval van onenigheid arbitraire hulp kan zoeken, is de EU onbekend. Uiteraard is de onschuldige BDS-organisatie - die zijn antisemitisme verhult in ongegronde en lege, maar lelijke slogans - altijd bereid om mee gaan schreeuwen hoe erg het leven van de Palestijnen is vanwege het bestaan van Israël. Dat dezelfde Palestijnen dagelijks werk zoeken en vinden in Israël, omdat hun broeders in andere omringende landen hen niet willen zien of horen, is een marginaal feit. Dat Israël dagelijks elektriciteit, telefonie, internet, medicijnen en water levert, zonder dat de PA de betalingsverplichting navolgt, is ook iets wat niet verteld wordt.
Maar terug naar de boycot, want die is zo belangrijk.
Israël produceert compost. Wist u dat? Die compost, zoals veel andere producten uit ons land, is van hoge kwaliteit. Maar deze compost wordt geproduceerd in de Jordaanvallei. Tsja, en de EU weet gewoon dat dat bezet gebied is. Kan niet anders. Dus wordt ook dat product geboycot. Ook produceert Israël de wereldberoemde Majul-dadels. Maar de BDS en de EU weten dat die in de buurt van Beth Shean worden geproduceerd. Dus: hup, weg ermee. Boycotten die troep.
Van de Majul-productie wordt 75% verkocht in … Iran. Vriendje van ons, weet u nog? Ze zijn er gek op en de dadels worden daar met woekerprijzen verkocht. Maar terug naar de compost, want het moet leuk blijven. De Palestijnen vinden onze compost zo goed, dat ze alleen die kopen. Hoe? De PA heeft immers een broertje dood aan rekeningen betalen. Simpel: de EU! Deze intelligente organisatie subsidieert de aankoop van onze compost door de PA voor 100%, terwijl ze samen met de BDS hetzelfde product boycotten. Zal ik het nog eens opschrijven of leest u het nog even rustig terug?
U wordt dus in de maling genomen. Terwijl de EU in de media met de muziek meeloopt en Israël probeert te boycotten waar het maar kan, zegt de PA iets heel anders: de verkoop van Israëlische producten gaat fors omhoog, er zijn gevallen waar de Israëlische producten, geboycot door de EU, door de PA gekocht worden met geld van de EU. Knap hè?
Glimlacht u al? Hier nog een leuke: toen de beroemde Engelsman Sykes aan het begin van de vorige eeuw samen met de Fransman Picard in het Midden-Oosten rondliep om de grens te bepalen van het Franse en het Engelse mandaat, ontstond een idee om de Arabische wereld te verenigen. Dus creëerde Sykes een vlag voor een verenigd Arabië. Arabië verenigde zich niet en die vlag ging de kast in. Toen in 1922 Irak werd opgericht, probeerde Sykes die vlag aan hun te geven. Maar dat werd verworpen en na een paar weken had Irak zijn eigen vlag al. Vijftig jaar later schreeuwen zogenaamde Palestijnen dat het hun vlag is. Van Palestina. Ik zweer het u, ze beweren met een stalen gezicht dat die vlag altijd van hun was. Even voor de duidelijkheid: ik geloof dat er een regeling moet worden getroffen voor de Arabische vluchtelingen die in 1948 gedeeltelijk gevlucht en gedeeltelijk uit Israël gedreven zijn. Zonder meer. Maar wie geen geschiedenis kent (en dankzij meneer Google kunnen we alles opzoeken en de feiten onder ogen zien) kan gewoon op YouTube een filmpje vinden dat heel wat uitlegt: san remo mandate. Zoek het daar maar op. Het duurt minder dan vijf minuten. Misschien dat u dan wat minder glimlacht, maar wel de feiten begrijpt.
Sjabbat sjalom!
