Binnen de Palestijnse Autoriteit is Saeb Erekat verantwoordelijk voor de onderhandelingen met ons, te weten Israël. Dat doet hij al jaren. Er volstrekt van overtuigd dat zowel Mozes, Jezus als de Paus allemaal Palestijnen waren/zijn, erkent hij ons land niet. Hij wil niets van ons weten. Voor hem zijn wij niets meer dan vuil dat moet worden afgevoerd en vernietigd. Wij, Joden, mogen ‘hun’ heilige berg en moskeeën niet beroeren, want dan zijn die voorgoed besmet. Uiteraard krijgt hij veel applaus voor zijn uitspraken, vooral vanuit Europa, want daar gelooft men graag alles zodra Joden ergens van worden beschuldigd.
Maar, net als veel van zijn collega’s, meet onze ouwe Saeb met twee maten.
Collega’s? Jazeker collega’s. Jasser Arafat bijvoorbeeld, werd tot kort voor zijn dood jarenlang medisch behandeld in Israël. Echt niet omdat we hem daartoe dwongen. Hij wilde dat zelf. Niet dat hij de rekening ooit heeft betaald, maar dat is een heel ander verhaal. Als je, genebbisj, iets meer dan zes miljard euro achterlaat dan is dat behelpen en schrapen en dan kan je uiteraard niet verwachten dat de ziekenhuisrekening wordt betaald … Maar hij wilde zelf in Israël worden behandeld. Hetgeen het natuurlijk ook weer makkelijker maakte om na zijn overlijden – in Parijs – de Joden de schuld te geven van zijn dood. Ook diverse leden van de Saoedi-Arabische koninklijke familie worden in Israël behandeld. Allemaal in hetzelfde ziekenhuis. En Ismail Haniyeh, de roverhoofdman uit Gaza (waarde 2.3 miljard euro) stuurde zijn vrouw en zijn kleindochter naar Israël voor medische behandelingen. Want ze zijn zo consequent, deze rakkers.
En terwijl de BDS’ers (Boycot, Desinvesteren en Sancties) uw supermarkten aanvallen om ervan verzekerd te zijn dat men geen Israëlische producten koopt, ging ook Saeb naar een Israëlisch ziekenhuis. Hij moest namelijk een longtransplantatie ondergaan.
Als trotse Israëli vertel ik een ieder die het maar horen wil dat wij, behalve een democratie, ook een rechtsstaat zijn. Dat houdt in dat wij voor de wet allemaal gelijk zijn. Waardoor zelfs presidenten, opperrabbijnen en premiers naar de gevangenis worden gestuurd wanneer ze zich in strijd met de wet gedragen. Waarom ik plotseling van onderwerp verander? Omdat wij een wet hebben voor orgaantransplantatie. En de enigen die in ons land ontvanger kunnen zijn van een orgaan zijn … Israëli’s. Nee, niet alleen Joden, maar alle Israëli’s. Waardoor Saeb niet in aanmerking komt. Misschien dat hij in Europa terecht kan, want hij weigert het risico te nemen de transplantatie in een Arabisch ziekenhuis te laten plaatsvinden. Hij weet klaarblijkelijk hoe perfect men daar werkt.
We gaan het nu in de gaten houden, want al deze hypocriete terroristenleiders proberen het. Ze erkennen Israël niet en tegelijkertijd sturen ze dagelijks bijna honderdduizend personen naar Israël om er te werken. Waarom? Omdat de Palestijnse Autoriteit nog steeds geen infrastructuur heeft verwezenlijkt. Subsidies uit het buitenland gaan voornamelijk naar de privé-bankrekeningen van de bendeleiders en er worden dientengevolge geen werkplekken gecreëerd. Hun buurlanden, vol met vrome moslimbroeders, weigeren werk te verschaffen aan de Palestijnen. Dus, terwijl geestelijk beperkte BDS-ers in supermarkten en op straat oproepen om ons land te boycotten, staan honderdduizend personen dagelijks in de rij om te werken in het land dat niet bestaat of niet mag bestaan. En omdat ze al alles hebben geprobeerd: explosieve ambulances, zwangere vrouwen met bomvesten, kinderen met bomgordels, et cetera, moeten ze lang in de rij staan om binnen te komen, want we hebben inmiddels wel genoeg aanslagen gehad.
De media filmen alleen die rij en spreken schande over de ‘apartheid’. En de gemiddelde Europeaan slikt die onzin zonder verder na te denken of gehinderd te worden door enige aanvullende kennis van zaken.
Kort samengevat: Saeb zoekt longen. Hij wil ze niet van Arabieren, hij wilde ze van de Joden in het land dat hij niet erkent. Dat gaat echter niet lukken vanwege de wet. Misschien dat iemand in Europa wat voor hem kan doen, anders kan hij niet meer schreeuwen dat Israël moet worden geboycot.
Misschien ligt hier een schone taak voor onze eigen overmatig getalenteerde piepende BDS’ers Driesje en Gretteke. Oftewel Dries en Greetje. Om te piepen heb je minder longcapaciteit nodig dan om te schreeuwen. Wellicht dat een van hen kan beginnen met een long ter beschikking te stellen? En dat de ander dan een schriftelijke cursus gaat volgen hoe een long te vervangen? En mocht het dan onverhoopt toch nog mis gaan, dan kan hij er altijd nog naar fluiten.
Bewerkt en geredigeerd door Hendrien Kloots
© Caun & van Beem
