Herinnert u zich de affaire rond SodaStream nog? SodaStream was een bijzonder succesvol bedrijf, gevestigd in Ariel op de Westelijke Jordaanoever, en eigendom van een Joodse Amerikaan. Het bedrijf had 900 Palestijnse werknemers in dienst, had een exportvergunning en verkocht uitstekend over de hele wereld. Alle winst van SodaStream ging naar de Palestijnse Autoriteit. De uitermate intelligente en bekwame BDS-beweging was het daar echter niet mee eens. Het bedrijf was eigendom van een Jood en moest dus dicht … En toen stonden er in één klap 900 Palestijnen op straat, werd het bedrijf verplaatst naar Zuid-Israël en kregen 900 Israëli’s daar een baan … En ze verkopen nog steeds onverminderd fantastisch over de hele wereld, met name in Europa.
Deze zelfde discriminerende en racistische BDS-beweging heeft nu de Gazanen op hun vingers getikt. Daar waren de Gazanen nogal beduusd van. De BDS, die helemaal warm en opgewonden wordt bij alleen al het horen van de naam Hamas, probeert namelijk alle Israëlische producten te boycotten. Uitzondering wordt wel gemaakt voor hun computers, smart phones, medicijnen etc., die vol zitten met Israëlische patentjes, maar dat moet je ruim zien. En nu kwam de BDS er achter dat men in Gaza heel vrolijk zoveel mogelijk Israëlische producten gebruikt. Omdat ze goed, lekker en betrouwbaar zijn uiteraard. Maar dat kan echt niet, vond BDS. Althans niet voordat de Joden de zee in gejaagd zijn. Daarna kunnen ‘zij’ dan de Joodse fabrieken inpikken. Maar geen dag eerder!
Israëlische producten hebben nog meer voordelen voor de Gazanen. Israël heeft namelijk in het interim-vredesverdrag met de Palestijnse Autoriteit uit 1994 zichzelf verplicht om water, elektriciteit, communicatiemiddelen, infrastructuur, brandstof, medicijnen en voedsel aan de Gazanen te leveren. Want die hebben geen fabrieken en geen infrastructuur. Alle steunsubsidies worden namelijk gebruikt voor heel andere doeleinden, zoals de privé-bankrekeningen van hun leiders en uiteraard het aanleggen van tunnels, etc. Israël is en blijft voor hen het Beloofde Land. De Arabische Liga en de EU hebben het hen immers beloofd.
Maar terug naar het leveren van al deze zaken. Want er is wel een piepklein probleempje. Gaza betaalt namelijk niet. Dat moeten ze wel, want ook zij hebben die overeenkomst getekend. En ze hebben hem nog steeds niet ontbonden. Maar betalen? Nee, dat doen ze niet. Uiteraard beklaagt Israël zich hierover bij de EU en de VN. Maar deze organisaties zijn, net als wij allemaal, zeer wel op de hoogte van het feit dat de Joden al het geld in de wereld bezitten, dus die kijken gewoon een andere kant op en zien geen noodzaak om daar over te oordelen.
Dat deze situatie niet bepaald winstgevend is voor Israël en voor de bedrijven die de Gazanen producten leveren, is niet moeilijk te begrijpen. Maar zie daar, de Gazanen zijn wakker geworden en hebben het licht gezien! Zij gaan nu alle bedrijven die producten aan hen leveren en waarvoor de Gazanen weigeren te betalen, boycotten! De vuile rotjoden! Producten leveren die dan ook nog betaald moeten worden? Mooi niet! Dat is nu voor eens en voor altijd afgelopen!
De grote winnaar van dit alles zal de EU zijn. Zij zullen hun kans schoon zien om zelf de producten te gaan leveren. En als die Gazanen niet betalen, dan draaien de belastingbetalers in Europa daarvoor op. Die hebben geen keus. Twee vliegen in één klap en die Joden moeten sowieso eens een toontje lager zingen.
En als het puntje bij paaltje komt en die Gazanen maken het te gek, nou dan worden ze weer Palestijnen genoemd en krijgen de Joden weer de schuld. Als van ouds.
Simpel toch?
© Simon Soesan
