Met veel plezier las ik het nieuws over het paardenvlees-schandaal. Je vraagt je af, wat men in zulke gevallen liever niet zegt: dat het de schuld is van de leveranciers? Werkelijk? De EU weet het toch allemaal zo goed? Waar was de controle dan? Bezig met een andere dure lunch in Brussel te declareren? Europa schijnt al jaren paardenvlees te eten. Nu blijkt er ook ezelvlees bij te zitten, wat weer heel wat uitlegt over het gedrag van de EU-nietsnutten. Het blijft een kunst, om dingen in de pers zo neer te zetten, dat het publiek vergeet de belangrijke vragen te stellen.
Zo ook verleden week in Israël, toen een Australische tv-zender een documentaire uitzond over een Australiër die vermoedelijk voor de Mossad werkte, fout ging en zelfmoord pleegde. Dat is me pas een verhaal! Netanyahoe, altijd snel aan het zweten, verbood publicatie in Israël. Maar in de eeuw van het internet bestaat dat niet en toen heel Israël al wist waar het ongeveer om ging, besloot het Nationaal Brein zijn verbod te annuleren. Het verhaal zelf vind ik niet zo speciaal. Hooguit tragisch dat een man zichzelf van zijn leven berooft. Maar als Israëli wil ik geloven dat, als de Mossad van iemand zegt dat hij een gevaar is voor de veiligheid van onze Staat, dat het dan waar is. Anders kunnen we echt wel inpakken. Als dan ook de familie zegt dat men weet waarom het gaat en dat het tragisch is, maar dat ze verder geen klachten heeft, dan zou je al een hint hebben dat het allemaal in orde schijnt te zijn.
Wat ik me afvroeg is wat anders: stel er is een nationaal geheim. Zoals deze man. Hoe is dat dan uitgelekt? Wie heeft de boel verlinkt?
Maar in de media van vandaag zijn zulke vragen niet populair. Veel mooier om sensatie te maken. Zo ook met uw paardenvlees. Want, terwijl iedereen zich er druk over maakt hoe het kan dat men paardenvlees verkocht als rundvlees, is de verkoop van paardenvlees gigantisch gegroeid in Engeland. Dus worden er nu heel wat paarden en ezels geslacht. Hoe? Kijk, dat doet er niet toe. Uw geliefde Partij voor de Dieren heeft nog geen woord gerept over dit schandaal. Terwijl er een eeuwenoud systeem is dat dit soort dingen kan voorkomen. Een systeem dat deze Partij voor de Dieren heel erg en eng vindt, want ze hadden van de dieren gehoord (die zij dus vertegenwoordigen op hun verzoek) dat dit systeem, hoewel bijna 6000 jaar oud en feilloos, heel slecht is voor dieren. Dat systeem heet kasjroet. Kosjer slachten heeft als voordeel dat er de hele tijd iemand bij is die weet wat er moet gebeuren en dat in de gaten houdt. En niet zijn dure lunches in Brussel aan u declareert. Zelfs Moslims vragen om een kosjere maaltijd in vliegtuigen, en niet om halal, omdat ze weten hoe streng het vlees wordt gecontroleerd. Maar de Partij voor de Dieren weet het veel beter. Daarom ben ik blij dat u paardenvlees eet. En ezelvlees. Misschien ook hondenvlees, want heus, er komt nog meer naar boven.
In ons land kunt u ook paardenvlees kopen. Daar zijn slagers voor en er staat duidelijk bij wat voor vlees het is. Maar meer dan 75% van ons eten is kosjer. Bij ons geen Partij voor de Dieren, want wij verstaan dieren niet, sorry. Dus mocht u onbezorgd willen eten, tsja, dan zult u de beste kans hebben als u kosjer eet.
Al mag dat binnenkort niet meer in Nederland.
© Simon Soesan
