We kennen elkaar al heel wat jaren, Ahmed en ik. Hij is gek op internet en heeft een eigen bedrijf op dat gebied. Hij woont in Caïro, ik in Haifa.

Tijdens één van mijn vele bezoeken aan Caïro, enkele jaren terug, gingen we met nog wat vrienden naar een jachtclub aan de Nijl, waar we een heerlijke maaltijd verorberden. “Je begrijpt dat dingen hier moeten veranderen,” zei Ahmed opeens. Ik keek hem afwachtend aan. “De tijden van een almachtige leider zijn voorbij. Maar we moeten voorzichtig zijn want die stomme Moslimbroederschap pikt alles zo in.” Weer keek ik hem afwachtend aan. Als Jood op visite in Egypte weet zelfs ik wanneer ik mijn mond moet houden.

“Ja, ik weet het: ik ben ook Moslim, maar ik ben tegen dat radicale Jihad gelul ...,” ging hij door en dronk zijn water. De volgende dag was het een feestdag in Egypte: 6 oktober. De Egyptenaren vieren sinds 1973 hun ‘overwinning’ op Israël. Veel Egyptenaren weten niet beter dan dat ze die oorlog gewonnen hebben. Ik was uitgenodigd om naar het 6 Oktober Museum nabij Cairo te komen en mocht de buitgemaakte Israëlische tanks, wapens en uitrustingen zien. Geen gemakkelijk gevoel, kan ik u zeggen, maar het is hun kant van het verhaal en die kan niet veranderd worden.

Enkele maanden later kreeg ik een sms van Ahmed: Tahrir – het gebeurt nu.

U heeft deze ‘lente’ zelf kunnen volgen via de media. Ahmed was alles behalve blij met de uitkomst. “Ze hebben onze droom gestolen,” was alles wat hij wilde zeggen.

Ondertussen is Ahmed getrouwd. Met een lieve vrouw uit Ramallah, die nu, na twee jaar van bureaucratie, bij hem woont in Caïro. Ahmed staat weer op Tahrir. Met vele, vele van zijn vrienden. 22 Miljoen Egyptenaren ondertekenden een petitie om de Moslimbroederschap en hun president, die door Obama naar voren was geschoven, af te zetten. Ahmed vertelt over de manipulaties op het plein, over de gewelddadigheden die door de Moslimbroederschap worden uitgevoerd en toegeschreven aan Ahmed en zijn jonge generatie. Hij is bang neergestoken te worden, maar blijft op Tahrir. “Europa stuurde geld? Voor de democratie? We produceren olie en die stommelingen stuurden geld? Wat Morsi en zijn vriendjes alweer hebben overgeschreven op hun privérekeningen in het buitenland? Zijn ze echt gek daar in Europa of zijn ze gewoon allemaal stom?” vroeg hij in een Facebook mededeling. Niet dat hij antwoord krijgt.

Maar sinds kort blijkt dat zelfs de legerleiding in Egypte slimmer is dan Obama. Het leger, altijd de stille partner van het Egyptische staatshoofd, heeft er nu ook genoeg van en wil dat Morsi óf de jongeren integreert in zijn regering, óf gewoon ophoepelt.

“Mijn vrouw is zwanger!” schreef hij me gisteren. “Ik wil een vrij en democratisch land voor mijn kind. En ja, we zijn Moslims, maar we zijn niet fanatiek of radicaal. We zijn Egyptenaren.”

Laten we hopen dat Europa en Amerika inzien dat de Egyptische lente nog niet eens is begonnen. Wat was het verzoek van Ahmed en zijn vrienden aan Europa en Amerika ook alweer?

“Als jullie ons niet willen helpen – laat ons dan met rust.”

© Simon Soesan