Ons hondje Nola heeft maar een luizenleven. We hebben haar op aandrang van onze jongste dochter in huis gehaald kort nadat we waren aangekomen in Israël. Het dier zit er droog en warmpjes bij. Eten en drinken krijgt ze netjes op tijd. Verder zorgen we ervoor dat de dierenarts haar gezondheid periodiek controleert en dat ze alle vereiste inentingen krijgt. Eens in de twee tot drie jaar krijgt ze ook nog een operatieve gebitsreiniging om te voorkomen dat ze tanden en kiezen kwijtraakt vanwege tandsteen.
Twee tot driemaal daags wordt Nola uitgelaten. Weer of geen weer. Plus dat we van tijd tot tijd lange wandelingen met haar maken op open velden of het stille strand. Dan mag ze tot haar grote vreugde los, omdat er geen gevaar van auto’s, scooters of fietsers te duchten valt. Toen we haar net hadden, lieten we haar voor de eerste keer los op een groot open veld niet ver van ons toenmalige huis in Herzliya. Omdat ze het plotseling te kwaad kreeg vanwege andere honden op het veld zette ze het toen op een lopen, stak zomaar de straat over. Buiten adem vanwege de achtervolging trof ik ons hondje aan voor onze voordeur.
Meestal mag ze mee als we op stap gaan. Zo niet dan wacht ze geduldig op onze terugkeer om ons bij thuiskomst door het dolle heen te verwelkomen.
Ze is meer op mensen gesteld dan op andere honden. Dat is jammer, want we gunnen haar plezier met soortgenoten. Dat ziet er helaas niet in. Heel af en toe zoekt ze toenadering. Meestal loopt ze liever een straatje om of begint gevaarlijk te grommen als andere honden te veel avances maken. Dat is eigenlijk het enige wat we minder aan haar vinden. Ze is een trouwe kameraad, blaft alleen in huis als ze onraad vermoedt en last but not least: ze is gek op onze kleinkinderen.
Ik denk dat de katten rond ons huis best jaloers op haar zijn. Die moeten maar zien een warm en droog plekje te vinden als het winter is of schaduw en koelte als het zomert. Het is me opgevallen dat Israëlische katten er doorgaans goed verzorgd uitzien. Dat heb ik wel eens anders meegemaakt in Italië en Griekenland. Daar kwam je allerlei uitgemergelde en gehandicapte katten tegen. Niet zelden hongerend met slechts één oog, hinkend en voorzien van een vieze vacht.
Straatkat eet klaargezet voer (foto van ynetnews)
In Israëlische steden en dorpen heeft elke buurt wel iemand die de katten te eten en te drinken geeft. Tegenover ons woont zo’n vrouw die altijd brokjes op een muurtje legt en enigszins in de gaten houdt dat alle katten hun portie krijgen. Verderop in de straat, bij het grasveldje waar we onze Nola haar plasje laten doen – ze kan het alleen daar, ze wil niet plassen op stoeptegels en asfalt – woont een man die flink in de buidel tast, want van hem krijgen de katten blikvoer. Wel jammer dat hij de deksels van de blikjes niet opruimt.
Er zijn officiële richtlijnen voor het onderhouden van straatkatten. Ik zag ze staan in het Engelse deel van de site van het ministerie van Milieu en ze zijn hieronder te lezen.
- Feed street cats in an area that does not put them in danger and does not constitute a nuisance to nearby residents.
- Feed street cats with quality dry food, at fixed times, in fixed places, and in the exact quantities required for each meal. Pick up the leftovers and dishes at the end of each feeding, and to keep the area clean.
- Provide clean drinking water for street cats.
- Keep the waste dumpsters shut at all times.
- If you notice any deterioration in the health of a stray cat, please contact your regional veterinary clinic.
Op de site van Anglo-list.com las ik dat iemand zich afvroeg hoe een buur kon worden aangepakt die inmiddels zo’n twintig katten te eten gaf, wat leidde tot ernstige overlast. Geadviseerd werd als iemand echt niet aanspreekbaar is, contact te leggen met de lokale Veterinaire Dienst. Anglo-list.com had dat gedaan en ontving het volgende antwoord (vertaald vanuit het Hebreeuws).
“It is permissible to feed the cats on condition that no remnants of food are left lying around and that the area is kept clean. Should this regulation not be adhered to, please report the incident to the Public Complaints Department [of the municipality] and a fine will be issued.”
Veelbetekenend werd aan het bovenstaande toegevoegd: “poisoning stray cats is a violation of section 4 of the Animal Welfare Law (1994). Violation of this law is punishable by imprisonment.”
De plaatselijke Veterinaire Diensten zorgen ervoor dat de kattenpopulatie niet al te groot wordt door de dieren te steriliseren of te castreren. Echter, de katten worden niet ‘geruimd’, want ze zijn nuttig voor de bestrijding van slangen, muizen en ander ongedierte. Komen slangen voor in dichtbevolkte gebieden voor? Zeker, onze oudste dochter zag er een wegglippen toen ze het huisvuil wegbracht naar de afvalbakken onder hun vroegere huis in Herzliya. Sinds die tijd hield zij het raam aan de kant van de vuilnisbakken altijd gesloten, ook al woonde ze op de eerste verdieping en is het in Israël zo dat het vuilnis haast elke dag wordt opgehaald.
Geschat wordt dat er zo’n twee miljoen zwerfkatten in het land zijn, doch andere schattingen houden het op slechts één miljoen. Ook niet gering. Het schijnt zo te zijn dat Israël de grootste kattenpopulatie in de wereld per hoofd van de bevolking heeft. Hoe komt Israël eigenlijk aan zoveel katten? Ze werden – om het plastisch uit te drukken – in de mandaattijd met hele scheepsladingen tegelijk geïmporteerd door de Engelsen die hier toen de baas waren om de toen heersende rattenplaag te bestrijden.
De gemiddelde huiskat wordt al gauw tien tot vijftien jaar oud. Circa 75 tot 90 procent van de straatkatten haalt één jaar niet eens. De hoogste levensverwachting is vijf jaar. Altijd op straat leven, wens je deze dieren niet toe als je een beetje kattenvriend bent. Veel Israëli’s hebben gewoon een kat in huis (of een hond zoals wij). Sterker nog, er zijn ook Israëli’s die een zwerfkat in huis halen om de beestjes te verlossen van het harde straatleven.
Israël heeft – dat kan natuurlijk niet missen – een vrijwilligersorganisatie die opkomt voor loslopende katten en ook voor honden die op straat worden gezet, de Society for the Prevention of Cruelty to Animals (SPCA). En geloof het of niet, er is zelfs een lid van de Knesset die zwerfkatten op haar agenda heeft staan! Ze heet Yasmin Fridman en is van Yesh Atid.
Voor mij was het nieuw dat het op 8 augustus internationale kattendag is. Wist u dat? Als het weer zo ver is, denk dan maar eens aan al die de dakloze katten in Israël. En bedenk dan ook dat de Engelsen die beestjes massaal binnenhaalden in een periode dat het voor Joden steeds lastiger werd om te worden toegelaten tot het mandaatgebied. Ondanks de plechtige belofte in de Balfourverklaring om een ‘nationaal huis’ voor het Joodse volk in dit gebied te faciliteren.
