Het Israëlische TV-journaal heeft zich aangepast aan de weerzinwekkende executie-clips die ISIS de wereld in stuurt.
Met alle begrip voor de pijn, verontwaardiging en woede over de Palestijnse messenmoordenaars heb ik absoluut geen begrip voor TV-beelden die de kijkers laten zien hoe soldaten Palestijnen verwonden of doodschieten. Ik heb een jonge Palestijn live zien sterven op het TV-scherm, de soldaten er omheen. Ik heb gezien dat soldaten reeds op de grond liggende Palestijnse terroristen afmaken. Een paar kogels in het lichaam. De TV zond ook beelden uit van een jonge Palestijn met het mes in de hand, die de trappen die leiden naar de Damascuspoort afrende en van betrekkelijke grote afstand werd doodgeschoten.
Waarom die beelden? Is het onderdeel van de psychologische noodzaak de burgers sterk te maken zodat zij niet zullen aarzelen te schieten? Premier Benjamin Netanjahoe heeft de burgers in de gespannen sfeer in Israël aangemoedigd wapens te kopen. Ik houd mijn hart vast voor de combinatie van dergelijke TV-beelden en wapenbezit.
Het uitzenden van beelden van in bloed gedrenkte stervende Palestijnen is onaanvaardbaar. En misschien hoeft er niet meteen een lading kogels te worden afgevuurd op een Palestijn met een mes. Aan het recht op zelfverdediging twijfel ik geen seconde, maar wel aan het in eigen hand nemen van het recht als dat niet beslist noodzakelijk is.
Voor zijn bezoek aan Duitsland zei Netanjahoe deze week dat Adolf Hitler niet van plan was Joden te vermoorden maar hen wilde uitwijzen. Netanjahoe beweerde dat de massamoord op Joden begon na een bezoek van Amin-Al-Husseini, Moefti van Jeruzalem, aan Adolf Hitler in september 1941. Israëlische historici betwisten dat en wijzen er op dat het vermoorden van Joden enkele maanden eerder begon.
Wat de TV-beelden laten zien, gecombineerd met de opmerking van Netanjahoe over de Moefti tekent de anti-Palestijnse emotie in Israël die de Palestijnse messentrekkers aan de oppervlakte hebben gebracht.
