Het is boeiend om via commentaren van de Israëlische media te kijken naar de Europese reacties op de ISIS-terreuraanslagen in Brussel. Israëlische commentatoren wijzen er op dat Europese leiders zich er angstvallig van onthouden om het terreurbeestje bij de naam te noemen. “Het is islamitische terreur,” zeggen zij. Deze woorden komen niet over de tong van bijvoorbeeld premier Mark Rutte. Misschien denkt hij het wel, vermoed ik, maar onthoudt hij zich ervan islamitische burgers in Nederland collectief aan de schandpaal te nagelen. Bovendien zou vingerwijzen naar de Nederlandse islamitische gemeenschap een averechts effect hebben en islamitische jongeren in het bijzonder naar de zijkant van de samenleving rangeren, waardoor ook zij snel zouden kunnen radicaliseren.
Israëli’s hebben makkelijk praten natuurlijk. De terreur die Israël trof en treft is Palestijnse terreur. De Palestijnse vijand is herkenbaar en leeft niet als gelijkberechtigde burgers in de Israëlische maatschappij, ervan uitgaande dat de grote Arabisch/Palestijnse minderheid in Israël slechts incidenteel terroristen voortbrengt die om islamitische redenen terreurdaden in Israël plegen.
Israëlische commentatoren hebben een punt als zij er op wijzen dat de kwaliteit van het Israëlische veiligheidspersoneel door de harde training in het leger een voorsprong heeft op die van hun Europese collega’s, die er wel met hun kleding en wapens indrukwekkend uitzien, maar als het er op aan komt minder effectief zijn dan hun Israëlische collega’s.
De zwakte van Europa, vanuit Israël gezien, is in tijden van crisis het democratische, liberale, open karakter van de Europese samenleving. Een commentator suggereerde dat Israël de Brusselse wijk Molenbeek, een wespennest van ISIS-terreur, zou afsluiten en uitkammen, huis voor huis. Verdachten of degenen die zouden moeten verhoord, zouden in de boeien worden geslagen en met een zak over hun hoofd op speciale locaties worden verhoord om achter de ‘waarheid’ te komen. “Dat kan in Europa niet,” zei een ex-Mossadman. En daarin geef ik hem groot gelijk. Wat dan wel? Ik ben van mening dat de veiligheidsdiensten in Europa scherper moeten optreden tegen imams die haat prediken tegen onze manier van leven en die er niet voor moeten terugdeinzen Syriëgangers die naar Europese bodem terugkeren bij de kraag te pakken en terug te sturen.
Ik sprak onlangs met een tolk die door de Nederlandse veiligheidsdienst wordt ingezet bij het verhoren van vluchtelingen op Schiphol. Zelfs als hij zijn superieuren kan melden dat een zekere vluchteling in Syrië is geweest, laten ze hem door, vertelde hij me. Voor hem is dat onbegrijpelijk. Ik heb niet het idee dat deze tolk mij een rad voor de ogen draaide.
Het is een natuurlijk proces dat de door terreur opgeroepen angst in de kaart speelt van alle nationalistische partijen binnen het kader van de Europese Unie. ISIS is op Europese bodem een katalysator voor naar fascisme neigend nationalisme naar het recept van Hongarije. Ik verwacht dat de PVV bij de volgende opiniepeiling verder zal stijgen en de regeringspartijen VVD en PvdA ver achter zich laat.
Het emotionele verzet tegen de komst van vluchtelingen zal vanuit het veranderende politieke veld na de aanslagen in Brussel ongetwijfeld sterker worden. De druk op het broze akkoord dat de EU met Turkije heeft gesloten, zal toenemen totdat er een breekpunt kan komen. De combinatie van ISIS-terreur en de vluchtelingenproblematiek is een onvoorziene, loodzware test voor de Europese Unie.
