“We moeten Judea en Samaria behouden om miljoenen Joden te kunnen opvangen”, legde premier Jitschak Shamir me in 1991 uit.

Ik wist natuurlijk dat voor hem deze gebieden deel uitmaken van zijn ondeelbaarheid gedachte van ‘Erets Jisraeel’. Dat was al voor 1948 zijn diepe ideologische overtuiging.

Nu, jaren later, denkend aan Shamirs uitspraak ontgaat de urgentie ervan me niet. Want Joden staan overal in de wereld onder druk. Er dreigt geen holocaust, maar Joden zijn wel het doelwit van antisemieten in een snel veranderende wereld. Ook in Duitsland!

Zondag 4 oktober werd een jonge Jood voor de synagoge in Hamburg in elkaar geslagen en met ernstig hoofdletsel in een ziekenhuis opgenomen. In Le Monde las ik ook dat in 2019 in Duitsland tweeduizend antisemitische incidenten werden geteld. Dat is naar mijn idee een verontrustende indicatie over de opleving van jodenhaat.

Joden in de Verenigde Staten krijgen ook de zenuwen. Trump, laten we zeggen de diplomatieke weldoener van Israël, vertoont kwalijke ultra-rechtse sympathieën. Hij heeft geen afstand genomen van gewapende milities in zijn land die de White Supremacy ideologie aanhangen, dat wil zeggen Amerika voor de blanken, voor de ‘echte’ Amerikanen. Er zijn ook andere groepen in de Verenigde Staten die zich gedurende de rumoerige verkiezingsstrijd van hun racistische kant hebben laten zien.

Ook via persoonlijke contacten in de VS weet ik uit de eerste hand dat Joden zich ongemakkelijk beginnen te voelen in dat grote land.

Het is de Canadese immigratiedienst opgevallen dat er onder de aanvragers van immigratie veel Amerikaanse Joden zijn.

Joden maken zich ongerust over de scheuring in de Amerikaanse samenleving die zich onder president Trump zo duidelijk heeft gemanifesteerd. “Ik ben bang voor een burgeroorlog”, zei een Joodse vrouw die serieus overweegt naar Canada uit te wijken. En dan komen de Joden volgens haar in een precaire, niet van gevaren ontblote situatie.

Misschien brengt de mogelijke verkiezing van de Democraat Joe Biden na het Trump-tijdperk rust in de tent.

Emmanuel Macron, de Franse president (zijn voornaam betekent ‘geloof in God’) heeft in een scherp gestelde presidentiële rede gewaarschuwd voor de gevaren die dreigen van de kant van islamitisch terrorisme in zijn land. De politieke islam stelt zich volgens hem tot doel de Franse staat met geweld over te nemen. Een jihad-ideologie om in de Franse republiek een kalifaat te stichten. De geradicaliseerde islamitische aanhangers van deze ideologie stellen de sjaria boven de Franse wet stelde hij.

Uit zijn lange rede, die ik heb gevolgd, maak ik op dat hij zich op grond van informatie grote zorgen maakt over de staatsondermijnende activiteiten van radicale islamitische organisaties die vanuit moskeeën met geldstromen uit het buitenland (Saoedi-Arabië) worden gevoed. “We moeten op korte termijn en met grote beslistheid deze onaanvaardbare radicale islam confronteren”, zei hij.

In een reeks voorstellen geeft Macron aan dat de Franse staat de invloed van de radicale islam in de islamitische scholen moet uitbannen, controle moet uitoefenen over moskeeën en imams die het islamitische radicalisme verspreiden.

Macron wil islamitische jongeren afschermen van islamitisch radicalisme dat gezien het groot aantal moslims in zijn land (uit Noord-Afrika) een bedreiging vormt voor La République.

Als ik zie hoeveel Franse Joden alija hebben gemaakt en appartementen in Israël hebben gekocht, dan zijn zij de kanariepietjes in de mijn. En die piepen op veel plaatsen in de wereld.