Ik vind het wel geestig dat de Palestijnse minister van religieuze zaken, sheikh Yousef Adels, het geen goed idee vindt dat reform en conservative Joodse vrouwen een plaats hebben verworven om aan de voet van de Klaagmuur te bidden. Er mogen ook mannen bij zijn. Zo’n sheikh heeft natuurlijk niet veel op met vrouwen. Zeker niet als naar zijn politieke religieuze overtuiging de Klaagmuur, de hele Klaagmuur, van top tot teen, een Islamitisch heiligdom is. Bovendien is het volgens deze Palestijnse Islamitische autoriteit een nieuw bewijs dat Israël Jeruzalem verjoodst en er dus sprake is van het schenden van de status-quo in Israëls hoofdstad.
Dat vinden orthodoxe ministers in de regering van Benjamin Netanjahoe natuurlijk niet. Zij hebben het er moeilijk mee dat de regering met meerderheid van stemmen de Klaagmuur opende voor in gebedskleden gehulde, keppeltjes dragende en de Tora-rol omarmende vrouwen. Deze vrouwen mogen bij de Klaagmuur bidden in een daartoe aangewezen plaats aan het zuidelijke deel van wat eens de uiterste muur van koning Salomon’s tempel was.
‘Vrouwen van de (klaag)muur’ hebben jarenlang voor religieuze rechten bij de Klaagmuur gestreden. Ze smokkelden zelfs een piepkleine Tora naar de muur en namen het risico te worden gearresteerd, zoals eerder gebeurde toen tien vrouwen met keppels en gebedskleden door de politie werden aangehouden.
Gelukkig hebben de religieuze fanatici bij de muur en elders moeten inbinden. De ‘Vrouwen van de muur’ hebben een historische overwinning geboekt die de sheikh in Ramallah in het verkeerde keelgat is geschoten.
Het was een wijze beslissing van premier Benjamin Netanjahoe achter de naar bidden bij de Klaagmuur snakkende vrouwen te gaan staan. De spanning tussen de grote reform en conservative gemeenschappen in de Verenigde Staten en Israël was de laatste maanden hoog opgelopen. Een orthodoxe minister in de regering kon zich niet beheersen. Vanuit de diepte van zijn religieuze overtuiging kwam hij tot de conclusie dat reform en conservative Joden geen Joden zijn. En was het geen schande dat de dochter van de Clintons een reform huwelijk sloot met een Jood? In een paar generaties is er van dat jodendom niets meer over, is zijn gedachtegang. Beide grote religieuze stromingen in de VS leiden het jodendom, volgens deze orthodoxe bewindsman, en hij niet alleen, op een dwaalspoor, tot verwatering. Netanjahoe weet als geen ander dat Israëls positie in de VS ook in beide grote Joodse stromingen onder druk staat. De kritiek op Israëls nederzettingenpolitiek en anti-Palestijns geweld (gerechtvaardigd of niet) neemt snel toe. Als dan ook vanuit Jeruzalem religieuze modder naar de reform en conservative Joden wordt gegooid, zijn de poppen aan het dansen. Het regeringsbesluit de Klaagmuur voor niet-orthodoxe Joodse vrouwen open te stellen, heeft ook tot doel deze poppen niet te laten dansen. Israël heeft het Amerikaanse jodendom, in al zijn geledingen, hard nodig om de kritiek op het enige Joodse land ter wereld tegenwicht te geven.
Netanjahoe weet hoe belangrijk de Joodse stem en de gevoelens in de VS voor zijn ideologisch belegerde land zijn. Hij heeft er naar gehandeld. Op tijd? De tijd zal het leren, want wie de Amerikaanse pers leest, kan zich verwittigen over het afglijden van de sympathie en zelfs steun voor Israël. Het licht stond als waarschuwing op oranje. Zal het weer op groen komen?
