Partij voor de dieren, opgelet. Jullie staat een nieuw échec te wachten als jullie willen proberen het mes te zetten in de besnijdenis.
Jullie poging het ritueel/kosjer slachten in VRIJ NEDERLAND te verbieden is op de Eerste Kamer vastgelopen. Jullie hebben tot het laatste moment gevochten. Dat siert jullie. De argumentatie tegen het kosjer slachten klopte echter voor geen cent. Als jullie de wetenschappelijke literatuur er serieus op hadden nageslagen zouden jullie hebben moeten weten dat kosjer slachten de dieren minder pijn doet dan jullie geliefde kogel in de kop.
Ik heb de indruk dat jullie initiatief de besnijdenis aan de orde te stellen voorlopig is ondergesneeuwd. Bij voorbaat wil ik jullie wat gegevens verstrekken die aantonen dat jullie ook geen steekhoudende argumenten kunnen hebben om de besnijdenis in de ring te gooien en er een spektakel om heen te bouwen.
Wat heb ik in mijn knapzak? In The New York Times van 7 februari jl. verscheen een verhaal onder de kop Het makkelijker maken van de besnijdenis. Dat trok natuurlijk mijn aandacht. Dan moet er toch wel iets aan de hand zijn, wil zo'n kwaliteitskrant over dit onderwerp zo groot uitpakken. Het zal niemand verbazen dat er Israëli's achter de besnijdenisdoorbraaktechniek huizen. We hebben duizenden jaren ervaring op dit gebied. Wat hebben de heren uitgevonden? Een betrekkelijk eenvoudige manier om mannen op hogere leeftijd zonder te veel pijn of zelfs pijnloos te besnijden. Het idee is simpel, de uitvoering ook. Het gaat om een ring die op de een of andere manier om de penis wordt geplaatst zodat de voorhuid afsterft, er afvalt of als een nagel kan worden geknipt.
Waarom, heren en dames van de Partij voor de Dieren, is dat zo’n belangrijke doorbraak? Statistisch is vastgesteld dat de kans op overdracht van AIDS door besneden heteroseksuele mannen maar liefst zestig procent of meer kleiner is dan bij onbesneden mannen. Op grond van dit inzicht is besloten tot 2015 twintig miljoen Afrikaanse mannen met de nieuwe besnijdenistechniek te besnijden. Een afdoender middel/medicijn tegen AIDS is er kennelijk niet.
Ook de dames en heren van de Partij van de Dieren zijn hoogstwaarschijnlijk op de hoogte van de AIDS–epidemie die enkele Afrikaanse landen treft. Misschien lezen de leden van die partij ook The New York Times. Mocht dat zo zijn, dan beschikken zij nu over informatie die hen er van zou moeten onthouden opnieuw onrust te zaaien door van de besnijdenis een politiek spektakel te maken. Of ze CRESCAS lezen betwijfel ik. Het zou leuk zijn als het wel het geval zou zijn.
